[เถรี]

"คล้าย ๆ กับอักโกสกพราหมณ์ที่ไปด่าพระพุทธเจ้า ด่า ๆ ๆ จนสะใจ บอกว่าสมณโคดมท่านแพ้ข้าพเจ้าแล้ว พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า “ดูก่อนพราหมณ์ ญาติมิตรสาโลหิตที่ไปมาเยี่ยมเยือนท่านมีอยู่หรือไม่ ?” อักโกสกพราหมณ์บอกว่า ท่านไม่ได้เป็นคนตัวเปล่าเล่าเปลือย ต้องมีสิ พระองค์ตรัสว่า “เวลาเขามาเยี่ยม ท่านต้อนรับเขา ด้วยข้าว ด้วยน้ำ ด้วยอาสนะที่นั่งหรือเปล่า ?” อักโกสกพราหมณ์ก็บอกว่า ตนรู้มารยาทในสังคมดี ก็ต้องต้อนรับด้วยข้าว น้ำและอาสนะ

พระพุทธเจ้าตรัสถามต่อไปว่า “ถ้าเขาทั้งหลายเหล่านั้น ไม่บริโภคข้าว น้ำ ไม่ใช้อาสนะของท่าน สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นจะตกแก่ใคร ?” อักโกสกพราหมณ์ก็บอกว่า “สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นก็ยังเป็นของข้าพเจ้าตามเดิม” พระพุทธเจ้าถึงได้ตรัสว่า “นั่นแหละพราหมณ์ ในเมื่อท่านด่ามาแล้วเราไม่ได้ด่าตอบ สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นย่อมตกแก่ท่านตามเดิม” อันนี้แสบกว่าด่าอีกนะ

สมัยก่อนคนเขาฉลาด ขณะเดียวกันรู้ว่าอะไรดีอะไรชั่ว พอได้ยินดังนั้นอักโกสกพราหมณ์นั่งกระโหย่ง ยกมือไหว้บอกว่า “สมณโคดม วาจาท่านเป็นภาษิตยิ่งนัก เปรียบเหมือนกับคนหงายของที่คว่ำ เปรียบประดุจบุคคลตามประทีปในที่มืด สร้างความแจ่มแจ้งให้แก่ผู้ฟังเป็นอย่างยิ่ง” เมื่อแรกตั้งใจจะด่า ท้ายสุดกลับปฏิญาณตนถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง"