[หยาดฝน]

เมื่อรู้สึกว่าภาพพระและตัวเราสว่างไสวกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแล้ว ก็กำหนดให้ความสว่างนั้นแผ่กว้างออกไปรอบตัวเรา
หายใจเข้า..ความสว่างไสวแผ่กว้างออกไป ๆ
หายใจออก..ความสว่างไสวแผ่กว้างออกไป ๆ

จะรู้สึกเหมือนกับเราโยนหินลงไปในน้ำแล้วกระเพื่อมเป็นวง ๆ ออกไปก็ได้ หรือรู้สึกว่าเหมือนกับมีลูกบอลใส ๆ ที่มีตัวเราเป็นศูนย์กลางค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น ๆ ก็ได้ หรือจะรู้สึกว่าตัวเราที่สว่างไสวค่อย ๆ โตขึ้น สว่างขึ้น โตขึ้น สว่างขึ้นก็ได้

หายใจเข้า..ความสว่างไสวแผ่กว้างออกไปรอบกายของเรา กว้างออกไปทั้งศาลาหลังนี้ กว้างออกไปทั้งวัด กว้างออกไปทั้งหมู่บ้าน กว้างออกไปทั้งตำบล กว้างออกไปทั้งอำเภอ กว้างออกไปทั้งจังหวัด

บางท่านรู้สึกเหมือนกับตัวเราลอยสูงขึ้น ๆ ขอบเขตการมองเห็นกว้างออกไป ๆ บางคนก็รู้สึกว่าตัวเองใหญ่ขึ้น ๆ จนกระทั่งสามารถครอบคลุมพื้นที่กว้างออกไป ๆ