[เถรี]

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ต้องบอกว่าเป็นที่ตัวเราเอง ถ้าคนอื่นเขาว่ากล่าว โทษย่อมเกิดกับเขา เราเองก็อาจจะหลีกเลี่ยงเสีย อย่างเช่นว่า ถึงเวลาก็ไปแอบปฏิบัติสมาธิภาวนาของเรา

การรักษาศีล ๕ หรือศีล ๘ ก็ไม่จำเป็นต้องไปบอกกล่าวคุยอวดกับใคร ถ้าออกงานสังคมทำไมถึงไม่กินเหล้า ? เมื่อมีคนถามเราอาจจะบอกได้ว่า สุขภาพไม่ดีแล้ว หมอห้ามเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ หรือแพ้แอลกอฮอล์ กินลงไปแล้วหายใจไม่ออก...จะตายเอา อะไรของเราก็ว่าไป หรือว่าเรารักษาศีล ๘ ถึงเวลาเพื่อนชวนกินข้าวเย็น จะไปบอกตรง ๆ ว่ารักษาศีล ๘ เดี๋ยวเพื่อนรับไม่ได้ เราก็บอกว่าอ้วนแล้ว กำลังลดความอ้วนอยู่

ถามว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นการโกหกหรือไม่ ? เป็น...แต่อานิสงส์มีมากกว่า เพราะว่าถ้าเป็นเรื่องโกหก เรารู้ว่าเป็นเรื่องโกหก เราตั้งใจหลอกลวงเขา เราว่ากล่าวออกไปสามารถหลอกลวงได้สำเร็จ ก็จะเกิดโทษร้อยเปอร์เซ็นต์เต็ม แต่ในลักษณะนี้ของเรา เราไม่ได้เจตนาจะโกหกหลอกลวงเขา แต่เป็นการรักษากำลังใจไม่ให้เขาต้องมาเดือดร้อน เป็นทุกข์เป็นโทษด้วยการกระทำความดีของเรา ก็กล่าวเลี่ยงไปอีกเรื่องหนึ่ง ผ่อนหนักให้เป็นเบา ในส่วนที่เป็นบุญเป็นกุศลย่อมมีมากกว่า