[สุธรรม]

สิ่งที่เรียกว่าเหล็กไหลในปัจจุบันนี้

วิธีการตัดเหล็กไหล

เมื่อต้องการครอบครองเหล็กไหล ก็ต้องให้ได้มาซึ่งเหล็กไหลนั้นก่อน การจะได้มาซึ่งเหล็กไหลนั้น มีหลายวิธีการ ดังนี้

๑. ตัดด้วยคาถาอาคม หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง เคยตามไปดูเขาตัดเหล็กไหล ที่ตำบลทะเลซับ (มักเขียนเป็นทะเลทรัพย์) จังหวัดชุมพร ท่านเล่าว่า ผู้ตัดยืนลูบคลำก้อนเหล็กไหล ภาวนาคาถาอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง มีเสียงดัง "ฉัวะ" เหมือนกับเสียงขวานฟันใส่หิน แล้วเหล็กไหลก้อนนั้นก็หลุดติดมือผู้ตัดมาเลย

หลวงพ่อท่านเล่าอีกว่า เมื่อสมัยที่ออกธุดงค์ไปในป่าดงดิบของจังหวัดกาญจนบุรี เมื่อปักกลดในตอนประมาณห้าโมงเย็น มีรัศมีสีเขียวเจิดจ้าแผ่ออกมา จนกระทั่งกลดก็เป็นสีเขียวไปหมด ครั้นถามพระภูมิเจ้าที่ดู ปรากฏว่าเป็นรัศมีที่เปล่งออกมาจากเหล็กไหล

วันรุ่งขึ้นพระภูมิเจ้าที่พาหลวงพ่อฤๅษีฯ ไปดูเหล็กไหลก้อนนั้นที่ในถ้ำ ก้อนใหญ่ขนาดหม้อข้าว พอเอาเทียนลนก็ยืดย้อยลงมา เมื่อเอามือแตะถูกก็หดกลับไปดังเดิม ครั้นถามพระภูมิเจ้าที่ว่าตัดอย่างไร พระภูมิบอกว่า "ตัดด้วยคาถา แต่บอกไม่ได้" เพราะท่านมีหน้าที่เฝ้าดูแลเหล็กไหลก้อนนั้นอยู่

๒. ตัดด้วยขวานที่ปั้นจากเทียนพรรษา เท่าที่พบมามีอยู่รายเดียวที่ใช้วิธีนี้ ท่านเป็นพระภิกษุ เก็บรวบรวมขี้ผึ้งใช้แล้วที่เหลือจากเทียนซึ่งจุดตลอดพรรษา เอามาปั้นเป็นรูปขวาน ขัดเกลาจนได้รูปร่างและขนาดตามที่ต้องการ วิธีการนี้ไปพ้องกับที่เหล็กไหลนั้นแพ้ขี้ผึ้งแท้ ประกอบกับผู้เล่าเป็นพระ พิจารณาแล้วว่ามีความเป็นไปได้

๓. ตัดด้วยบ่วงอาถรรพ์ วิธีนี้ผู้ตัดใช้กันเป็นส่วนใหญ่ เมื่อผู้ตัดล่อให้เหล็กไหลยืดลงมากินน้ำผึ้งแล้ว จะใช้บ่วงอาถรรพ์ที่ถักจากเส้นผมสาวพรหมจารีที่ไม่ได้โกนผมไฟ ชุบด้วยประจำเดือนจากเด็กหญิงแรกเกิด คล้องแล้วกระตุกให้ขาดตกลงในภาชนะที่เตรียมเอาไว้

ในทางการแพทย์นั้น ทารกหญิงแรกเกิดบางราย มีโลหิตไหลออกมาจากช่องคลอด เหมือนกับประจำเดือนของหญิงสาววัยเจริญพันธุ์ หมอไสยศาสตร์ที่ได้ข่าวนี้ จะรีบติดต่อขออนุญาตจากพ่อแม่ของเด็ก เพื่อขอเลือดมาใช้ในงานไสยศาสตร์ของตน

๔. เจ้าของเอามาให้เอง ส่วนใหญ่แล้วผู้ที่ได้เหล็กไหลมาด้วยวิธีนี้ มักจะเป็นพระธุดงค์ผู้ทรงศีลทรงธรรม ถึงเวลาเจ้าของเหล็กไหลจะนำมาถวายเอง จะเป็นการทดสอบกำลังใจหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ บางทีก็เอามาหย่อนลงในบาตรให้เลย แต่พอทักท้วงเข้าก็ยินดีรับคืนไป และมักจะคอยอุปถัมภ์ค้ำชู ตลอดระยะเวลาที่พระท่านอยู่ในเขตนั้น