[เถรี]

"หลักธรรมที่ว่าคือ สังคหวัตถุ ๔ ได้แก่
๑. ทาน รู้จักเสียสละแบ่งปันซึ่งกันและกัน
๒. ปิยวาจา พูดดี พูดเพราะต่อกัน
๓. อัตถจริยา ทำประโยชน์ให้เกิดแก่ผู้อื่น
๔. สมานัตตา ซึ่งปัจจุบันนี้แปลกันว่า ทำตัวให้เสมอต้นเสมอปลาย ซึ่งความจริงแล้วอาตมาเห็นว่าแปลผิด เพราะว่าการทำตัวชั่วเสมอต้นเสมอปลายผูกใจคนไม่ได้แน่..!

คำนี้ควรที่จะมาจาก "สมาน = เสมอกัน, อัตตา = ตัวตน" แปลความว่าเสมอด้วยตัวตน คือต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา เราต้องการอย่างไรก็ทำให้ผู้อื่นอย่างนั้น เราไม่ชอบใจอะไรก็อย่าทำแบบนั้นกับผู้อื่น"