[เถรี]

ถาม : จิตปรามาสพระรัตนตรัยค่ะ ?
ตอบ : ก็ธรรมดา เป็นกันทุกคน ให้ขอขมาบ่อย ๆ ถ้าหากว่าเราไม่หวั่นไหวแล้วเขาก็จะเลิกไปเอง ไม่ใช่ความคิดของเรา เขาเรียกว่ากิเลสมารดลใจ

ถาม : หนูสวดขอขมาพระรัตนตรัยแล้ว จิตปรามาสก็ไม่หยุดค่ะ ?
ตอบ : ก็ธรรมดาของเขา บอกแล้วว่าให้คิดว่าสิ่งนี้ไม่ใช่ความคิดของเรา ถ้าเราสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ ขึ้นชื่อว่าการปรามาสพระรัตนตรัยจะไม่มีสำหรับเรา แต่ในเมื่อเป็นการดลใจของกิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม เราก็เต็มใจที่จะขอขมาพระทุกครั้ง เราขอไปเรื่อย ๆ เขาจะกวนเราให้ขุ่น ถ้ากวนแล้วเราไม่หวั่นไหวเขาก็เลิกไปเอง แรก ๆ เป็นแบบนี้ทุกคน จนกว่าใจเราจะมั่นคงจริง ๆ เขาถึงเลิกกวน

ถาม : หนูจะตกอเวจีหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : อยากตกก็ไป อย่ามากเรื่อง ขอขมาก็จบแล้วยังไม่ยอมจบอีก

ถาม : คุณพ่อคุณแม่ก็ห่วงหนูค่ะ หนูขอขมาตอนกินข้าว ?
ตอบ : ก็ไปขอเวลาอื่นสิ เวลาสวดมนต์ ไหว้พระ นั่งกรรมฐานค่อยขอ ไม่ใช่นึกจะขอเมื่อไรก็ขอ คนอื่นเขาจะว่าบ้า

ไป...อย่าถามมาก ถามมากเดี๋ยวลงนรกอีก ค่อย ๆ ปฏิบัติ ค่อย ๆ ขอขมาไป