[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ทางด้านสมศ. สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา ไปตรวจมาตรฐานการศึกษาโรงเรียนอนุบาลทองผาภูมิ ที่อาตมาเป็นคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานอยู่ เขาก็ไปตำหนิว่าภาษาอังกฤษได้แค่ ๖ จะต้องแก้ไข วิชานั้นได้เท่านี้ วิชานี้ได้เท่านี้ ใช้ไม่ได้

อาตมาก็เลยบอกว่า "ขออนุญาตถามคณะกรรมการหน่อยว่า มาตรฐานที่เอามาตรวจสอบนี่เป็นมาตรฐานของใคร ?" เขาบอกว่ามาตรฐานของสมศ. “สมศ.เอามาตรฐานของเด็กกรุงเทพฯ มาวัดเด็กทองผาภูมิใช่ไหม ? สมศ.ยอมรับหรือเปล่าว่ามาตรฐานที่กำหนดมาก็มาจากตำราฝรั่ง ลอกเขามา ลองเอาเด็กกรุงเทพฯ มาพูดภาษามอญแข่งกับเด็กทองผาภูมิดูสิ..! ทำไมต้องให้พูดภาษาอังกฤษ ? ในเมื่อที่นี่เขาถนัดภาษามอญ เอาเด็กกรุงเทพฯ โรงเรียนไหนก็ได้ จะเป็นสวนกุหลาบ เทพศิรินทร์ หรือเซนต์โยเซฟฯ อะไรก็ได้ เอามาโยนเข้าป่าไปพร้อม ๆ กัน ดูว่าเด็กใครจะอดตายก่อน..! ตกลงว่าคุณเอามาตรฐานอะไรมาวัดเด็กของอาตมา ? ได้ดูบริบทสิ่งแวดล้อมหรือสภาพพื้นฐานความเป็นจริงของเขาหรือเปล่า ? ถ้าหากว่าคุณต้องการเข้าสู่ AEC ต้องการความเป็นนานาชาติ ของอาตมามีเด็กมอญ มีเด็กทวาย มีเด็กพม่า มีเด็กกะเหรี่ยง เด็กในกรุงเทพฯ ของคุณพูดได้กี่ภาษา ?” เล่นเอากรรมการนั่งเซ็งไปตาม ๆ กัน

"จำไว้ว่าอย่าเอามาตรฐานโง่ ๆ ของพวกคุณมาวัด แต่ว่าควรที่จะทำอย่างไรในการยกมาตรฐานของเด็กให้ดีขึ้น โดยที่เขาสามารถเอาไปใช้ในชีวิตจริงได้ ไม่ใช่ว่ามาตรฐานเกณฑ์วิชาสายวิทยาศาสตร์สูงลิบเลย แต่พอให้เด็กไปหุงข้าว เด็กหุงข้าวไม่เป็น คณิตศาสตร์ทำได้เกรด ๔ ทุกคนเลย แต่ถึงเวลาปล่อยเข้าป่าไป หากินไม่เป็น..อดตาย แล้ววิชาพวกนี้ช่วยอะไรเราได้ ?" ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าโดนอาตมาด่าไปแล้ว หูตาจะสว่างขึ้นบ้างหรือเปล่า ?"