[เถรี]

ถาม : ลูกเรียนหมออยู่ที่ศิริราชปี ๒ เวลาใกล้จะสอบเขาจะมีอาการเครียด จะเรียนอย่างไรให้จำได้ เวลาจะสอบจะร้องไห้ทุกครั้งค่ะ ?
ตอบ : ธรรมดา...แล้วตะเกียกตะกายไปเรียนทำไม ? เข้าไปก็ต้องสู้ ต่อให้ร้องจนน้ำตาท่วมโลกก็ขอให้จบก็แล้วกัน ถ้าตะกายไปจนปี ๒ ถ้าถอยออกมาหมดไปเท่าไร ? คนอื่น ๑๐ นิ้วเท่ากันทำไมเขาทำได้

มีโอกาสในแต่ละวัน เช้า ๆ เย็น ๆ ก็ทำสมาธิให้มากขึ้น นั่งภาวนาให้มากขึ้น กำลังใจจะได้มั่นคง ถึงเวลาจะได้มีกำลังไปต่อสู้กับอุปสรรคและสิ่งต่าง ๆ ที่โถมเข้ามาในชีวิตของเรา โดยเฉพาะการเรียน

อย่าเอาความหวังคนอื่นมากดดันตัวเอง ทำได้แค่ไหนก็แค่นั้น จะได้ C หรือ D อย่างไรก็ช่างหัวมัน ขอให้จบก็แล้วกัน ไม่ใช่ว่าถึงเวลาจบแล้วต้องได้เกียรตินิยมเท่านั้น

ถาม : อ่านอย่างไรก็ไม่จำเจ้าค่ะ จะทำอย่างไร ?
ตอบ : รอบแรกไม่จำก็อ่านรอบที่ ๒ รอบที่ ๒ ไม่จำก็อ่านรอบที่ ๓ อ่านไปจนกว่าจะจำ อะไรที่เป็นของใหม่ที่ยังไม่เคยชิน โดยเฉพาะศัพท์ทางเทคนิคไม่ใช่เรื่องที่จะจำกันง่าย ๆ

อ่านทวนแล้วทวนอีกไปสัก ๗ - ๘ รอบ ดูว่าจะไม่จำไหม ? แต่ส่วนใหญ่เราอ่านรอบหนึ่งยังไม่จบแล้วก็บอกว่าไม่จำ เจอของยากแล้วไปท้อถอยจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร ? ต้องยิ่งยากยิ่งสู้สิ..!