[เถรี]

ถาม : คนสมัยก่อนที่เขายังไม่มีนามสกุล เราจะอุทิศส่วนกุศลให้กับผู้ตายอย่างไรครับ ?
ตอบ : นึกถึงเขาก็ใช้ได้แล้ว

เมื่อสักครู่หมอเสือถามว่า ถ้าผีที่เป็นคนโบราณไม่มีนามสกุล จะอุทิศส่วนกุศลให้เขาได้อย่างไร ? เรื่องของผีไม่ต้องมีนามสกุลจ้ะ เราแค่นึกถึงว่าเป็นเขาคนนั้นก็ใช้ได้แล้ว ถ้ารู้ชื่อรู้นามสกุล ให้ออกชื่อนามสกุลเจาะจงไป ถ้าไม่รู้ชื่อไม่รู้นามสกุล ให้นึกว่าเป็นผู้ตายคนนั้น ถ้าเห็นรูปให้ตั้งใจว่าเป็นเจ้าของรูป เจ้าของเงานั้น ถ้าได้ยินแต่เสียง ให้ตั้งใจว่าเป็นเจ้าของเสียงนั้น ถ้ามาแต่กลิ่นให้ตั้งใจว่าเป็นเจ้าของกลิ่นนั้น ใช้ได้เหมือนกัน

ไม่ต้องไปเสียเวลาไปหานามสกุลให้เขาหรอก เพราะว่าชื่อนามสกุลตรงกันมีเยอะแยะไป โดยเฉพาะฝรั่ง ต่อให้จูเนียร์ขนาดไหนก็ตาม พอไปอีก ๓ - ๔ ชั่วคน ก็เป็นซีเนียร์ไล่กันไปเรื่อย

ฝรั่งเขามีคตินิยมว่า พอรุ่นที่ ๓ ไปเขาจะตั้งชื่อคนรุ่นปู่รุ่นย่าเอาไว้ เพราะอย่างนั้นก็จะมีชื่อซ้ำ ๆ กันไปเรื่อย แต่ภพภูมิข้างล่างเขาไม่กังวล ข้างล่างเขาเอาชื่อแรก แล้วไม่ใช่ชื่อแรกธรรมดา อาจเป็นชื่อในชาติแรกด้วย ในความเป็นทิพย์ พอเขาเรียก เราจะรู้ทันทีว่านั่นคือตัวเรา เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องกังวล ชื่ออะไรก็ช่างเถอะ สมมติด้วยกันทั้งนั้นแหละ

เรื่องของผีที่เกาะคนมา มี ๒ สาเหตุด้วยกัน สาเหตุแรกคือเคยมีกรรมเนื่องกันมา สาเหตุที่สองคือเขาบังคับใช้ให้มา ถ้ากำลังใจเรามั่นคง หัดภาวนาจนกำลังใจทรงตัว ถ้าจะเอาปลอดภัยจริง ๆ ก็ระดับปฐมฌานขึ้นไป แต่ว่าให้ภาวนาอย่าทิ้ง ถ้าทิ้งช่วง เวลากุศลกรรมแทรกเขาก็มีโอกาสเกาะใหม่ได้ ถ้าเราภาวนาจนกำลังใจทรงตัวระดับปฐมฌาน กำลังของเราจะเท่ากับพรหม ซึ่งสูงเกินผีไปหลายล้านเท่า เขาทำอะไรเราไม่ได้หรอก

เพราะฉะนั้น..ให้ตั้งใจนึกถึงพระ แล้วก็จับลมหายใจภาวนาไว้ ถึงเวลานึกภาพพระแล้ว หายใจเข้าก็ให้ท่านไหลเข้าไปในตัวเราทั้งองค์ หายใจออกให้ท่านใหญ่ขึ้นมาคลุมตัวเราไว้ หายใจเข้าท่านก็เล็กลงไปอยู่ข้างใน หายใจออกท่านก็ใหญ่ขึ้นมาคลุมตัวเราไว้ ถ้าใครทำอย่างนี้ได้ ผีที่ไหนก็เข้าไม่ได้หรอก