[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "ปริญญาเอกเขามีโครงการให้ไปดูงานยุโรป ๕ ประเทศ คราวนี้พอแจ้งตัวเลขค่าใช้จ่ายมา สำหรับอาตมาไม่ว่าหรอก แต่คนอื่นท่านจะไหวไหม ? ๑๐ วัน ๑๗๐,๐๐๐ บาท อาตมาก็เลยประท้วง จริง ๆ แล้วควรจะปล่อยให้เพื่อนตายเสียบ้าง เพราะพวกนั้นส่วนใหญ่รักษาตัว ไม่อยากจะกระทบกระทั่งกับใคร ลำบากแค่ไหนก็กัดฟันทน พออาตมาประท้วงเข้าจริง ๆ มีคนเห็นด้วยเยอะเลย แต่เขาไม่พูดก่อน

ท้ายสุดสรุปว่า คนที่สถานภาพทางการเงินย่ำแย่ที่สุดสู้ได้เต็มที่ไม่เกิน ๕๐,๐๐๐ บาท ลองคิดดู..โดนไป ๑๗๐,๐๐๐ บาทยังไม่พูดอะไรเลย..สมควรตายจริง ๆ..! อาตมาก็เลยบอกเขาว่าให้ไปคิดโครงการใหม่ ถ้าไม่รู้จะไปไหน จะไปลาว ไปเขมร ไปพม่าให้บอก เดี๋ยวอาตมาพาไปเอง ไปดูงานที่ยุโรปมีงานอะไรให้เราไปดู งานเกี่ยวกับพระพุทธศาสนามีน้อยมากเลย

ส่วนใหญ่คนไทยเราจะมีนิสัยอย่างนี้ ไม่ค่อยชอบหักล้างกับคนอื่น แม้สิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ถูกหรือผิดก็ตาม ก็จะใช้ลักษณะคล้อยตามไป ซึ่งลักษณะอย่างนี้บรรดาฝ่ายปกครองเขาจะชอบ ไม่มีปากไม่มีเสียง ชี้นกก็บอกว่านก ชี้ไม้บอกว่าไม้ ต้องบอกว่าคนไทยเรามีนิสัย "ข้าพึ่งเจ้าบ่าวพึ่งนาย" มาเสียชิน เพราะฉะนั้น..เวลาคนอื่นชี้นิ้วก็จะทำง่าย พอทำง่ายแล้วก็กลายเป็นมักง่าย ฝังอยู่ในดีเอ็นเอไปแล้ว"