"ลูกพี่ลูกน้องของท่านก็คือหลวงพ่อพระเทพเมธากร (ณรงค์ ปริสุทฺโธ) วัดราษฎร์ประชุมชนาราม ต้องบอกว่าเป็นลูกผู้พี่เพราะอายุมากกว่า ๑ ปี ท่านเจ็บป่วยออด ๆ แอด ๆ ผ่าตัดบายพาสเส้นเลือดหัวใจไปสามเส้น ฉันยาบ่อย หลวงพ่อไพบูลย์เห็นหลวงพ่อณรงค์ฉันยาทีไรก็บอกว่า “ดูสิ..มันจะตายห่าอยู่แล้ว” ปรากฏว่าคนที่จะตายกลับไม่เป็นไร ส่วนที่คนแข็งแรงล้มตึงก็ไปเลย
คนที่ผ่าตัดบายพาสเส้นเลือดหัวใจไปสามเส้น อยู่เป็นเจ้าคณะจังหวัดจนเกษียณ สำหรับพระเกษียณตอนอายุ ๘๐ ท่านอยู่มาจนถึงอายุ ๘๕ ถึงมรณภาพ ไม่อย่างนั้นปกติหลวงพ่อณรงค์ไม่มีทางได้เป็นเจ้าคณะจังหวัด เพราะลูกผู้น้องอายุน้อยกว่า แข็งแรงมากด้วย เป็นเจ้าคณะจังหวัดอยู่ โบราณเขาถึงได้บอกว่า แข่งเรือแข่งพายแข่งกันได้ แข่งบุญวาสนาแข่งไม่ได้ ท่านเองมีบุญจะได้เป็นเจ้าคณะจังหวัด เป็นพ่อเมือง เป็นเจ้านายของพระของเณรทั้งจังหวัด อย่างไรท่านก็เป็นจนได้ ทั้ง ๆ ที่สุขภาพดูแล้วไม่น่าจะเป็นได้"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-03-2015 เมื่อ 17:10
|