[เถรี]

ถาม : การที่พระพุทธองค์ทรงทบทวน อนุโลม ปฏิโลม จัดว่าเป็นวิมังสาไหมคะ ?
ตอบ : เหนือไปแล้ว เหตุที่เหนือวิมังสาไปแล้วเพราะว่างานของพระองค์ท่านหมดแล้ว

ต้องถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของวิมังสา แต่ว่านอกผลของวิมังสาไปแล้ว ความสุขในทางธรรมที่รู้ว่าตนเองหมดภาระแล้ว ใช้คำว่า พฺรหฺมจริยํ กตํ กรณียํ อยู่จบพรหมจรรย์แล้ว นาปรํ อิตฺถตฺตาย งานอื่นที่จะให้ทำไม่มีอีกแล้ว ใครเข้าถึงตรงนี้คงมีความสุขอย่าบอกใครเลย ภาระทุกอย่างที่แบกรับมานับชาติไม่ถ้วน ตอนนี้ปลงลงอย่างสิ้นเชิงแล้ว ไม่มีอะไรต้องให้แบกต้องให้หามอีกแล้ว บุคคลที่จะสามารถกล่าวอย่างนี้ได้อย่างเต็มปากเต็มคำ ต้องบอกว่าในชั่วชีวิตนี่นับเรียงตัวได้เลย มีไม่เท่าไรหรอก

ไปนึกถึงบรรดาพระอรหันต์สมัยพุทธกาล ๔ ขวบ ๕ ขวบ ๗ ขวบ ปัญญาท่านถึงขนาดเห็นทุกข์แล้วสามารถทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้ สุดยอดจริง ๆ ที่กล่าวถึงตรงนี้ก็เพราะพวกเราจนป่านนี้ก็ยังไม่เป็นโล้เป็นพายเลย ต้องไปดูในเถรกถา พอท่านบรรลุมรรคแล้วก็มักเปล่งอุทานธรรม ของท่าน ๔-๕ ขวบบรรลุมรรคผล ของเรา ๑๐ กว่า ๒๐ ขวบยังมัวแต่ไปเที่ยวห้างอยู่เลย

ถาม : เถรกถาอยู่ในหมวดไหนครับ ?
ตอบ : ขุททกนิกายของสุตตันตปิฎก ถ้าไปดูในเถรีกถาคุณจะอนาถกว่านั้นอีก ผู้หญิงบรรลุกันเยอะมากเลย