[เถรี]

(พระครูสังฆรักษ์วิฑูรย์ จนฺทวํโส เจ้าอาวาสวัดหนองบัว ประเทศพม่า มากราบลาพระอาจารย์) พระครูน้อยหายหัวไปหลายปี พอด่าฝากไป ค่อยนึกได้ โผล่หน้ามาหาอาจารย์บ้าง ก็คือพอเป็นเจ้าอาวาสแล้วเข้าใจบทบาทตัวเองผิด ไปเข้าใจว่าเป็นนายชาวบ้าน..!

บทบาทของเจ้าอาวาสคือ ต้องนำชาวบ้านทั้งหมดเดินไปตามแนวที่พระพุทธเจ้าสอน ไม่ใช่เป็นนายชาวบ้าน พอทำตัวเป็นนายชาวบ้าน ถึงเวลาชาวบ้านทำอะไรไม่ถูกใจก็อารมณ์เสีย

แล้วยิ่งเว้นวัตรปฏิบัติ สวดมนต์ ทำวัตร บิณฑบาต กรรมฐาน ก็ยิ่งเละ เพราะว่าส่วนที่จะเป็นบุญเป็นกุศล ประคับประคองตนเองให้อยู่สุขอยู่เย็นก็ไม่มี มีแต่กิเลสคอยเผาคอยลนอยู่ทุกวัน แล้วก็ไม่รู้ว่าตัวเองร้อนเพราะอะไรอีกด้วย..!?

ปล่อยให้ไปเรื่อยเปื่อยหลายปี จนกระทั่งรำคาญ ก็เลยด่าฝากไป ไม่อย่างนั้นก็ยังไม่ได้เห็นหน้าหรอก อาตมาเป็นอาจารย์ที่ปากร้าย ไม่กลัวลูกศิษย์จะบ่น ด่าได้ด่าเอาไว้ก่อน..!

ย้อนกลับมาเรื่องการศึกษาต่อ ลืมกันไปแล้วว่าพูดเรื่องอะไรใช่ไหม ? ไปสนใจแต่เจ้าอาวาสวัดหนองบัว ทำไมหลงประเด็นกันเร็วจัง ?

เวลามารหลอกเรานี่เขาแตกประเด็นมากกว่านี้อีก หัวข้อเดียวกันมาเป็นล้าน ๆ เลย ประมาณว่า ๑ + ๑ เป็นสองใช่ไหม ? ๓ - ๑ ก็เป็นสอง ๔ - ๒ ก็เป็นสอง ไล่ไปสิ..คำตอบเดียวกันหมดทั้งนั้น แต่คำถามใช่ข้อเดิมไหมล่ะ ?

ดังนั้น..ถ้าหากว่าสติไม่ว่องไว สมาธิไม่แกร่งกล้า ปัญญาไม่แหลมคม เราสู้มารไม่ได้หรอก ตายฟรีอย่างเดียว แล้วพวกเราก็ยื่นหัวไปให้เขาตีอีกต่างหาก..!