[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ตอนแรกรับสมัครเณรแค่ ๘๔ รูป หรือ ๘๕ รูปก็ได้ ให้เกินอายุในหลวงมา ๑ รูป แต่สมัครมา ๑๗๐ กว่าคน มาจริง ๆ ๑๕๒ คน คิดดู..เณร ๑๕๒ รูปนี่ เจ้าประคุณเอ๋ย...ลูกลิงชัด ๆ เลย..!

วันแรกพระท่านก็ออกปากแล้ว “ถ้าเป็นลูกเป็นหลานนี่..พ่อฆ่าทิ้งหมดเลย..!” พออาตมาอนุญาตให้ตีได้ พระพี่เลี้ยงก็ติดอาวุธกันทุกคน วันแรกก็ตีแล้ว มีการตั้งกติกาเพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ ปรากฏว่าบวชวันแรกก็โดนตีไปตาม ๆ กัน

ตีเพราะเณรกินบะหมี่สำเร็จรูป กินเพราะอะไร ? เพราะแม่กลัวลูกอด ซื้อมาให้กินตอนเย็น จนกระทั่งพระท่านตั้งกติกาว่า ต่อไปกินอีกโดนตีเส้นละ ๑ ที..! ใจคอจะแกะบะหมี่มานับเส้นกันเลยนะ..! ตอนนี้เขาเริ่มอยู่ตัวแล้ว พอโดนไม้ดัดเข้า ทุกอย่างจึงเข้าที่

ตอนแรกที่พ่อแม่เห็นลูกโดนตีแทบจะเป็นลม ตอนนี้พอเห็นลูกล้างจานเอง ซักผ้าเอง ถูกุฏิเอง ดีอกดีใจ บอกว่าอยู่บ้านไม่เคยทำเลย ให้แม่ทำเองหมด อาตมาบอกไปว่า กลับบ้านไปพยายามให้ลูกทำต่อ ไม่อย่างนั้นการที่พ่อแม่รักลูก จะอะลุ้มอล่วยกับเด็ก เด็กเขาจะทำแค่ไม่เกิน ๓ วันเท่านั้นแหละ แล้วก็จะกลับไปเป็นแบบเดิม

ตอนแรกมีเด็กหลายคน โดนรุ่นพี่ต่างโรงเรียนรังแกเอา จึงทำให้อยากจะสึก คราวนี้พอพี่อรทัยล้มแล้วไปโรงพยาบาล ได้ยินว่าหมอแทงเข็มไม่เข้า ก็อยากจะได้วัตถุมงคลวัดท่าขนุนกัน อาตมาบอกว่า "ถ้าใครอยู่จนจบโครงการจะให้พระคนละองค์" เณรก็กัดฟันอยู่ ตอนนี้พยายามทำดีซื้ออนาคตกันน่าดูเลย เหลือเวลาอีกวันกว่า ๆ เท่านั้น"