[สุธรรม]

มาจอดให้ลงแถวถังขยะพอดี

ขึ้นเขาลงห้วย มุดเข้าอุโมงค์สั้น ๆ อีกหลายแห่ง ประมาณชั่วโมงเศษรถก็เริ่มเข้าสู่เขตเมือง บ้านเรือนหนาแน่นขึ้นเรื่อย ๆ จนเข้าสู่ใจกลางเมือง ผ่านย่านที่อยู่อาศัยลักษณะของแฟลตที่มีหลายชั้น แต่ทางเข้าเป็นประตูไม้ติดรหัสบานเดียว “อย่าคิดว่าบ้านของเขาดูเก่า ๆ โทรม ๆ นะครับ ข้างนอกที่เก่าเพราะผ่านมาหลายสิบหรือเป็นร้อยปี แต่ข้างในจะตกแต่งหรูหรามาก” มัคคุเทศก์รูปหล่อที่ไม่ยักหลับไปตามเสียงเพลง ขอไมโครโฟนคืนไปได้ก็บรรยายต่อ...

ผ่านสถานีรถรางที่มั่นใจว่าเป็นรถรางไฟฟ้า มีป้ายบอกว่า ALAMANNI STAZIONE มีคนรอคิวขึ้นกันแน่นทีเดียว ข้างสถานีมีรถจักรยานจอดเรียงกันเป็นตับ มาถึงสามแยกนายสันโดษเลี้ยวขวา แล้วชิดขวาจอดให้พวกเราลงตรงที่เป็นถังทิ้งขยะสเตนเลสเรียงรายเป็นแถวยาว อาตมาลงไปแล้วถ่ายรูปถังขยะที่หน้าตาดูดีมากเอาไว้ พร้อมกับลองเหยียบเปิดถังดูสภาพข้างใน เห็นเป็นหลุมลึกลงไป เงยหน้าขึ้นมาจึงเห็นว่า พฤติกรรมนี้โดนท่านอาจารย์ ดร.วันชัยเก็บภาพไปแล้ว...

“ตรงนี้เป็นสถานีขนส่งหมอชิต เอ๊ย..สถานีขนส่งเมืองฟลอเรนซ์ นิมนต์พระอาจารย์ทุกท่านไปเข้าห้องน้ำที่ด้านในกันก่อนครับ เสร็จแล้วเราจะได้เดินเที่ยวเมืองนี้กัน” มัคคุเทศก์รูปหล่อพาเดินยาวเลาะชานชาลาด้านนอกเข้าไป ช่วงนอกนี้เป็นท่าเทียบรถที่จะไปยังเมืองต่าง ๆ มีคนนั่งรอเวลารถออกอยู่บนม้ายาวไม่น้อยทีเดียว ด้านในที่เป็นห้องกระจกมีคนหนาแน่นกว่าข้างนอกตั้งเยอะ มีทั้งที่นั่งฟังเพลง อ่านหนังสือ กินอาหาร ฯลฯ สารพัด...