[สุธรรม]

ด้านข้างสถานีตำรวจเป็นลานกว้างหน้าโบสถ์

หันกลับมาเจอท่านอาจารย์ ดร.วันชัย กำลังเข็นรถเข็นให้พระครูด็อกเตอร์เข้ามาในนี้เหมือนกัน ถามดูแล้วได้ความว่า "ขาไม่ดี ไปไหนก็ลำบาก แล้วก็เกะกะคนอื่นเขาด้วย ว่าจะกลับมารออยู่แถวใกล้ ๆ ท่าเรือก่อน พอดีเห็นอาจารย์พระครูเดินเข้ามาในนี้ ก็เลยตามมาบ้าง" เมื่อชมงานเขาจนทั่วแล้ว อาตมาจึงชวนทั้งสองท่านเดินต่อเข้าไปในซอยเล็ก ๆ ทางขวามือ ปรากฏว่าเป็นลานกว้างเกือบเท่าสนามฟุตบอลมาตรฐาน มีโบสถ์ฝรั่งอยู่ด้วย แสดงว่าเป็นลานส่วนรวมสำหรับเอาไว้ทำกิจกรรมต่าง ๆ สำหรับเกาะซึ่งหาที่ว่างได้ยาก พื้นที่ขนาดนี้ถือว่าฟุ่มเฟือยมากถึงมากที่สุด...

เกือบทุกระเบียงตึกชั้นบนของด้านนี้ มีต้นไม้ดอกงาม ๆ ปลูกเอาไว้แทบทั้งนั้น ด้านข้างค่อนไปด้านในของลานมีต้นไม้อยู่ต้นหนึ่ง กำลังมีดอกเต็มต้น ลักษณะช่อดอกคล้ายกับดอกชำมะนาด (ดอกข้าวใหม่) ของบ้านเรา แต่ไม่ใช่ไม้เถากึ่งยืนต้นและไม่มีกลิ่นหอมแบบดอกชำมะนาด ใต้ต้นมีม้าไม้โครงเหล็กตั้งอยู่ตัวหนึ่ง โชคดีที่คนนั่งซึ่งเป็นผู้หญิงลุกเดินจากไปพอดี อาตมาจึงฉวยโอกาสไปหย่อนก้นลงพัก แล้วเขียนบันทึกย่อของวันนี้เอาไว้ตามความเคยชิน...

ท่านอาจารย์ ดร.วันชัย เข็นพระครูด็อกเตอร์มาอยู่เป็นเพื่อนพักหนึ่ง ก็บอกลาเข็นกันกลับออกไปทางเดิม แต่ได้ใบฎีกาวรัญญูกับมหานพพลเดินเข้ามาแทน ทั้งสองรูปไม่ได้มี "เก้าอี้ประจำตัว" แบบพระครูด็อกเตอร์ จึงนั่งลงข้างอาตมาแล้วชวนคุย เรื่องที่ท่านไปเจอเด็กสาวสองคนมาขอรับบริจาค เห็นมีชื่อของอาตมาอยู่ในบัญชีนั้นด้วย พออาตมาถามว่าบริจาคไปคนละเท่าไร ? "ไม่ได้ทำเลยครับ ผมฟังเขาพูดไม่รู้เรื่องจริง ๆ ส่วนท่านอาจารย์วรัญญูแกล้งทำเป็นฟังไม่ออก เลยไม่ต้องเสียตังค์" ฮ่า..ฮ่า..มือวางอันดับหนึ่งอันดับสองด้านภาษาอังกฤษของรุ่น ต้องทำเป็นฟังไม่ออก ยากมากเลยนะนี่..!