พระอาจารย์กล่าวว่า "คำว่า "เชย" อยู่มาสามชั่วอายุคนแล้ว ยังไม่หายไปไหนเลย
คำว่า "เชย" มาจากลุงเชย ในเรื่องสามเกลอของ ป.อินทรปาลิต เป็นเศรษฐีบ้านนอกอยู่ปากน้ำโพ มาทำอะไรเฉิ่ม ๆ ในกรุงเทพฯ จนกระทั่งเวลาที่คนอื่นทำอะไรน่าขายหน้า เขาก็เรียกว่า "ลุงเชย" เรียกไปเรียกมาจากคำว่า "ลุงเชย" ก็เหลือแค่ "เชย" คำเดียว ใครจะไปนึกว่านิยายเรื่องหนึ่งสามารถทำให้กำเนิดสำนวนอมตะได้"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 01-02-2017 เมื่อ 03:09
|