เป็นเพราะท่านอาจารย์ญาณรัตนะเลี้ยงข้าวนึ่งในตอนเช้า หรือว่าตื่นมาภาวนาตั้งแต่เที่ยงคืนก็ไม่รู้ ? เมื่อตามเณรลองคำขึ้นเขาตองยี อาตมาทำท่าจะไปไม่รอด แต่พอตะกายขึ้นไปถึงเจดีย์บนยอดเขาแล้วแสนจะคุ้ม เพราะทิวทัศน์งาม ๆ ของตองยีทั้งเมืองอยู่ตรงหน้า...
กลับลงมาเก้าโมงเช้า เข้าวิหารพระเจ้าเก้าเมือง ที่เขาเอาเทพารักษ์ประจำเมืองเก้าแห่งมารวมไว้ที่เดียว รถที่มาตองยีทุกคัน ถ้ามาเก้าคนเขาจะเก็บก้อนหินขึ้นรถมาด้วย เพื่อให้จำนวนเกินเก้าเอาไว้ ถ้าขาดไม่เป็นไร แต่ถ้ามาเก้าพอดีถือเป็นการไม่เคารพกัน เขาว่ามักจะเกิดอุบัติเหตุถึงตายกันเป็นประจำ...!
“ไม่เหลือเงินกลับมาเลยครับ..อย่าเตะผมนะอาจารย์..!” ครูบาน้อยที่ออกไปซื้อของรีบออกตัว พลางวางน้ำผึ้งสมุนไพร ๔ ขวด สตอเบอรี่ถุงใหญ่ลงข้างถาดอะโวคาโด เอาละ..มื้อกลางวันฉันผลไม้แทนข้าวก็แล้วกัน ว่าแล้วหยิบมีดหยิบช้อนมาโลด..!
ฉันจนล้นมาถึงคอหอย ท่านอาจารย์ญาณรัตนะยังให้เณรมาตามไปร่วมฉันเพลอีก ตักได้ไม่กี่คำพอดีรถมารับ รอดตัวไป กราบลาท่านขึ้นรถ เขาไปรับคนอีกสองแห่ง จากนั้นมาส่งขึ้นรถทัวร์ที่เมืองเอตะยา ไชโย...ได้รถใหม่อีกแล้ว..! ออกเที่ยงครึ่งตรงเวลาเสียด้วย บทจะดวงดีขึ้นมา อะไร ๆ ก็ดีไปหมด...
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 28-06-2013 เมื่อ 03:09
|