[เถรี]

ให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกของเราไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก...ให้ความรู้สึกของเราไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัด มีความชำนาญมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๓ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๑ ดินฟ้าอากาศในวันนี้ก็ค่อนไปทางเริ่มหนาวอีกรอบหนึ่ง ในขณะที่สภาพร่างกายของเรานั้น ถ้าไม่ได้อากาศที่พอดี การปฏิบัติธรรมก็จะพบกับความยากลำบาก เพราะว่าอุตุสัปปายะ คือ ความพอดีพอเหมาะของอากาศ เป็นหนึ่งในสัปปายะ ๗ อย่างสำหรับนักปฏิบัติธรรม

เพียงแต่ว่าสภาพร่างกายของเรานั้น เรามีหน้าที่บริหารร่างกายให้เป็นไปเพื่อปฏิบัติธรรม หรือถ้าอย่างภาษาบาลีที่ว่า พรหฺมจริยานุคหายะ ก็คือเพื่ออนุเคราะห์ต่อการประพฤติพรหมจรรย์ ไม่ใช่ว่านักปฏิบัติทำไปถึงระยะหนึ่ง เห็นทุกข์เห็นโทษของร่างกายแล้ว ก็ปล่อยปละละวางไม่ได้ให้ความใส่ใจดูแล ถ้าลักษณะอย่างนั้นเป็นการกระทำที่ผิด

ร่างกายของเราจะหนาว จะร้อน จะหิว จะกระหาย จะเจ็บไข้ได้ป่วย เราซึ่งอาศัยร่างกายนี้อยู่ปฏิบัติธรรมเพื่อความหลุดพ้น ก็ต้องดูแลเต็มความสามารถ หนาวก็หาเครื่องนุ่งห่มมาให้เพียงพอ ร้อนก็หาความเย็นให้ ไม่ว่าจะเป็นการอาบน้ำ การใช้พัดลมหรือใช้เครื่องปรับอากาศ หิวก็หาให้กิน กระหายก็หาให้ดื่ม เจ็บไข้ได้ป่วยก็รักษาพยาบาล

เพียงแต่ว่าเราทำหน้าที่โดยมีความรู้ตัวอยู่เสมอว่า ร่างกายนี้ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา เราจะแบกภาระดูแลร่างกายที่เต็มไปด้วยทุกข์ด้วยโทษนี้แค่ในชาตินี้เท่านั้น ขึ้นชื่อว่าการเกิดใหม่มาในร่างกายที่เต็มไปด้วยความทุกข์เช่นนี้เราไม่ต้องการอีก การเกิดมาในโลกที่เต็มไปด้วยความทุกข์ยากเร่าร้อนนี้ เราก็ไม่ปรารถนาอีกแล้ว เราต้องการที่เดียวคือพระนิพพาน