[เถรี]

ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ความดี ความงาม อันนี้ต้องถือเป็นความงาม เป็นของที่ใคร ๆ ก็ปรารถนา จึงพากันยึดติดอย่างเต็มอกเต็มใจ ผลักไม่ไหว ไล่ไม่ออก เลยไปไหนไม่ได้ ในส่วนของสิ่งไม่ดีที่เข้ามาในชีวิตของเรา แกะออกง่ายกว่า ตัดได้ง่ายกว่า เพราะเราไม่ชอบ ไม่ปรารถนาอยู่แล้ว ในส่วนนั้นก็เลยกลายเป็นว่า พอถึงเวลาท้ายสุดแล้ว พวกเราก็จะติดดีกัน แต่ว่าก็ต้องติดดีไว้ก่อนเพื่อความปลอดภัย หลังจากทำจนถึงที่สุดแล้ว ก็จะปล่อยดีไปเอง

แม้กระทั่งพระนิพพาน แรก ๆ เราก็เกาะ แต่ถ้าเกาะก็ไปไม่ได้หรอก เราจะไปเชียงใหม่แล้วยืนกอดเสาอยู่ตรงนี้ จะไปได้ไหมเล่า ? ไม่ได้หรอก ต้องปล่อยเสาก่อน เพราะฉะนั้น..แรก ๆ เราก็เกาะความดี เกาะศีล เกาะสมาธิ เกาะปัญญา ท้ายสุดก็วาง คราวนี้ก็ตัวเบา ไม่มีอะไรให้ยึดให้เกาะ ลอยละล่อง คราวนี้ลอยไปไหน แรก ๆ ต้องตั้งเป้าให้ดี ไม่อย่างนั้นพอปล่อยแล้วลอยไปผิดที่ละยุ่งเลย