[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ปีนี้น่าเป็นห่วงชาวบ้าน ห่วงตรงที่ว่าจะขาดน้ำ ความจริงบ้านเรามีโครงการผันน้ำจากแม่น้ำโขง อย่างโครงการโขง-ชี-มูล วางโครงการมาจนกระทั่งประเภทยังไม่มีลูก ลูกก็เกินที่จะบวชได้แล้ว จนป่านนี้โครงการก็ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง ถ้าสามารถผันน้ำจากแม่น้ำโขงเข้ามาได้ กระจายไปคลองซอยคลองชลประทาน อีสานก็จะไม่แล้ง

แต่ส่วนใหญ่แล้ว ถ้าโครงการใหญ่ มีค่าใช้จ่ายมาก บรรดาแร้งก็จะมาลง ถ้าไม่มีส่วนแบ่งเขาก็จะขวางไม่ให้โครงการเกิด กลายเป็นว่าบ้านเราไม่สามารถที่จะทำโครงการอะไรที่เป็นประโยชน์กับชาวบ้านได้จริง ๆ เพราะมักจะไปติดความเห็นแก่ตัวของบุคคลไม่กี่คน

เราจะเห็นว่าญี่ปุ่นสูญเสียจากสงครามอย่างมหาศาล บุคคลรุ่นเก่าต้องดิ้นรนเต็มที่เพื่อที่จะสร้างความเจริญให้กับบ้านเมืองตัวเอง จนกระทั่งปัจจุบันกลายเป็นประเทศเศรษฐกิจอันดับต้น ๆ ของโลก ประเทศเกาหลีก็โดนทั้งสงครามยึดครองจากญี่ปุ่น โดนทั้งสงครามลัทธิระหว่างคอมมิวนิสต์กับโลกเสรี จนกระทั่งแตกเป็น ๒ ประเทศ ก็ต้องดิ้นรนสร้างชาติของตนเองจนเข้มแข็ง กลายเป็นประเทศเศรษฐกิจที่เขายอมรับกันทั่วโลก ต้องบอกว่าบ้านเราลำบากน้อยไปหน่อย ก็เลยไม่ค่อยดิ้นรนกัน อะไร ๆ ก็ทำเพื่อตัวเอง ต้องรอให้สถานการณ์บีบคั้นใช่ไหม ? เดี๋ยวพอลำบากยากแค้นกันทั่วประเทศเขาก็ดิ้นรนกันขึ้นมาเองแหละ..!"