ถาม : หลวงพ่อเรียนจากใครครับ อาจารย์โมเช่หรือครับ ?
ตอบ : อาจารย์ใหญ่ทางด้านโน้น เป็นกะเหรี่ยง ตัวล่ำ ๆ ใหญ่ ๆ ชื่อ “เตเส่ง” ภาษาบ้านเราก็เตชะ “เส่ง” ก็คือชนะ
ถาม : ท่านยังอยู่ ?
ตอบ : ยังอยู่ ตอนที่ไปนั้นดูอายุเต็มที่ก็ไม่เกินห้าหกสิบปี แต่ว่าเอาแน่ไม่ได้ เพราะว่าพระที่ทรงฌานได้นี่ หน้าตาหลอกชาวบ้านได้เยอะ
ถาม : ไปเรียนอยู่กี่วันครับ ?
ตอบ : เป็นเดือน ช้าตรงที่หาสมุนไพร ชื่อที่เขาบอกเป็นชื่อภาษาพม่า ถ้าอันไหนที่เราไม่รู้จริง ๆ ก็ต้องให้ท่านหาตัวอย่างให้ก่อน ก็เลยช้ามาก
ถาม : แสดงว่าบางอย่างบ้านเราไม่มี ?
ตอบ : ไม่มี หรือถึงมีก็น่าจะอยู่ในป่าลึก ๆ แบบที่พาขึ้นทุ่งยาที่อุ้มผางนั่น อาจารย์โมเช่แกก็ขุดเพลิดเพลินเจริญใจ อาตมาเองไม่รู้จัก ก็เลยได้แต่ยืนมองว่าขุดอะไรบ้าง
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 30-12-2018 เมื่อ 13:43
|