[สุธรรม]

ศิลปวัตถุรูปมือเหล็ก

ทางที่พวกเรามุ่งไปมีคนค่อนข้างหนาแน่น รถขัดพื้นของเทศบาลคันหนึ่งวิ่งชิดขอบถนน แปรงขัดพื้นแบบกลมขนาดใหญ่ปั่นจี๋ไปเรื่อย ถ้าไม่ใช่พื้นหินแบบนี้มีหวังสึกหมดในเวลาไม่นาน รถยนต์ทั้งรถส่วนตัว รถแท็กซี่ วิ่งเอื่อย ๆ ด้วยความเร็วประมาณ ๓๐ – ๔๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง ดูแล้วคนน่าจะเดินได้เร็วพอกัน จักรยานก็มีแทรกมาเป็นระยะ ส่วนมากเป็นหญิงชายวัยกลางคน ไม่ใช่วัยรุ่นที่ชอบสนุกเหมือนกับบ้านเรา...

เจ้าของหมาจูงหมามาเดินเล่น ในมือมี “ถุงก๊อบแก๊บ” สวมเอาไว้ด้วย พอหมาขี้เจ้าของก็เก็บ มิน่าล่ะ..ถึงได้มีการประชดว่า “ทาสหมา” หรือ “ทาสแมว” ริมถนนมีบรรดาศิลปินนำเอาภาพเขียนมาวางขาย ใครตาถึงก็ไปเล็งและต่อราคากันเอาเอง ถ้านานไปเกิดผู้เขียนดังขึ้นมาระดับมิเคลันเจโล คนซื้อมีหวังรวยไม่รู้เรื่อง ศิลปินรายหนึ่งมีหมาผูกอยู่ใกล้ ๆ ดูแล้วน่าจะเป็นพันธุ์ Jackal หรือ ที่บ้านเราเรียกว่าหมาไน เจ้าตัวนี้ยังเป็นวัยรุ่น ดูเชื่องน่ารักดี...

หนุ่มสาวคู่หนึ่งเห็นอาตมากำลังถ่ายรูปเจ้าหมาไน จึงเข้ามาขอถ่ายรูปกับอาตมาด้วย ทั้งสองคนผลัดกันถ่ายคนละที กว่าจะ “กราเซีย” ก็เล่นเอาพรรคพวกเดินไปถึงริมน้ำแล้ว ตรงนั้นเป็นซุ้มโค้งของก้นตัว U คือสุดแนวตึกพอดี เมื่ออาตมาตามไปถึง เห็นมี “มือเหล็ก” ที่ไม่รู้ว่า Iron man ทำหลุดไว้หรือเปล่า ? ทุกคนกำลังผลัดกันถ่ายรูป อาตมาจึงเข้าไปนั่งส่งกล้องให้พระครูปรีชาถ่ายให้ด้วย ส่วนพระครูโจขึ้นไปนั่งบนขอบกำแพงที่กั้นริมแม่น้ำอาร์โน ขอให้เพื่อน ๆ ถ่ายรูปให้ เลยโดนแซวว่าถ้าหงายหลังลงไป มีหวังคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรีขาดบุคลากรสำคัญไปคนหนึ่งเป็นแน่ ท่านเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดจึงรีบลงมาอย่างไวเลย...