นักปฏิบัติที่ดีอย่างไรเสียก็จะลืมลมหายใจเข้าออกไม่ได้ โดยเฉพาะท่านทั้งหลายที่เดือดร้อนเพราะ รัก โลภ โกรธ หลง กระหน่ำซ้ำเติมอยู่ทุกวัน ถ้าเราหยุดใจเอาไว้ที่ลมหายใจเข้าออกได้ รัก โลภ โกรธ หลง ก็จะหาเราไม่เจอชั่วคราว ทำให้เรามีเวลาพัก ทำให้เรามีเวลาคิดไตร่ตรอง แล้วหาช่องทางที่จะต่อสู้ เพื่อให้ประสบความสำเร็จต่อไป
ฉะนั้น...ญาติโยมทั้งหลาย ไม่ว่าจะปฏิบัติกรรมฐานสายไหนก็ตาม จะเป็น พุทโธ นะมะพะทะ สัมมา อะระหัง พองหนอ ยุบหนอ หรือจะใช้การภาวนาตัวบทพระคาถาใด ๆ ก็ดี ต้องควบลมหายใจเข้าออกไปด้วย จึงจะเกิดเป็นอัปปนาสมาธิที่ตั้งมั่น ควรแก่การใช้งาน ควรแก่การนำไปตัดกิเลส ถ้าอย่างนั้นแล้วท่านทั้งหลายจึงจะประสบความสำเร็จอย่างที่หวัง
ลำดับต่อไปให้ทุกท่านตั้งใจภาวนาพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านเติมบุญ
วันเสาร์ที่ ๑๑ กรกฎาคม ๒๕๖๓
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย คะน้า)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 24-07-2020 เมื่อ 02:42
|