[เถรี]

ข้อที่ ๓ จิตตะ กำลังใจในการจดจ่อปักมั่นอยู่กับเป้าหมายไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เป็นคนใจง่าย ถึงเวลาเขาบอกว่ากองกรรมฐานนี้ดี เราก็ย้ายไปทำกรรมฐานกองนั้น ยังไม่ทันที่จะเกิดผล

เขาบอกว่ากรรมฐานกองโน้นดี เราก็ย้ายไปทำกรรมฐานกองโน้น ซึ่งอาตมาเคยเปรียบไว้ว่า เหมือนเราขุดบ่อต้องการน้ำ แต่ขุดลงไป ๒-๓ เมตร เขาบอกว่าทางด้านโน้นดีกว่า น่าจะมีน้ำ เราก็ย้ายที่ไปขุดใหม่ ก็ได้แต่ย้ายไปย้ายมา ทำงานด้วยความเหนื่อยยาก แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ คือไม่เจอน้ำเลย เนื่องจากว่ากำลังใจเราไม่ได้ปักมั่นอยู่ที่เดียว

ลักษณะของการปฏิบัติธรรมนั้นเป็นการฝืนกระแสโลก ถ้ากำลังใจของเราไม่เด็ดเดี่ยวมั่นคง สิ่งแรกเลยที่เราจะสู้ไม่ได้ก็คือคำพูดของคน ที่กล่าวหาว่าเราบ้าบ้าง เพี้ยนไปแล้วบ้าง ซึ่งถ้าหากว่ากำลังใจของเราจดจ่อปักมั่นแน่วแน่ต่อเป้าหมาย ก็จะไม่แยแสกับสิ่งต่าง ๆ ที่มาจากภายนอก โอกาสที่จะประสบความสำเร็จในการปฏิบัติธรรมอย่างที่ต้องการ ก็จะมีก็จะเกิดขึ้น ญาติโยมทั้งหลายก็ต้องพินิจพิจารณาดูว่า กำลังใจของเราปักมั่น แน่นหนาดีแล้วหรือ ต่อเป้าหมายของเราคือพระนิพพาน ?