[เถรี]

ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ : ต้องถามตัวคุณเอง ว่าคุณอยากจะไปหรืออยากจะอยู่ ถ้าตัวเองยังตอบตัวเองไม่ได้ก็จะขัดแย้งกัน คือสภาพจิตของเราจะมีอยู่ ๒ อย่าง อย่างแรกอยากจะนิ่งสงบอยู่ข้างใน อย่างที่สองคืออยากจะท่องเที่ยวไปข้างนอก ต้องตอบตัวเองให้ได้ก่อนว่าเราต้องการแบบไหนแล้วก็ฝึกแบบนั้น พอทำจนชำนาญจริง ๆ แล้วค่อยขยับไปแบบอื่น ไม่อย่างนั้น ๒ อย่างจะตีกันเอง

สายสติปัฏฐาน เขาให้กำหนดรู้สภาวธรรมทุกอย่างที่เข้ามา โดยเอาสติสมาธิจดจ่ออยู่กับสภาวธรรมที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า อะไรเกิดขึ้นก็กำหนดรู้ไว้ ส่วนมโนมยิทธิคือการส่งจิตออกไปยังภพภูมิต่าง ๆ หรือสถานที่ต่าง ๆ โดยปกติแล้วการส่งจิตออกนอกของเรา ถ้าปราศจากการควบคุม จะเป็นสาเหตุของการสร้างทุกข์ให้เกิด แต่มโนมยิทธินั้น บุคคลที่จะทำได้ก็คือจะต้องทรงฌานได้ มีกำลังของฌานควบคุมอยู่ระดับหนึ่ง ดังนั้น..การที่เราส่งจิตออกไปข้างนอกจึงไม่ใช่เรื่องของการสร้างทุกข์ให้เกิด

แต่ก็มีมากต่อมากด้วยกันที่ไปหลงยึดติดคิดว่าตัวเองเป็นผู้วิเศษแล้ว สามารถรู้เห็นในเรื่องของภพภูมิต่าง ๆ ได้ ก็ไปยึดติดอยู่ตรงนั้นอีก ซึ่งต้องไปแก้ไขกันในภายหลัง ว่าวัตถุประสงค์ของการฝึกของเราคืออะไร ถ้าต้องการรู้เห็นอยู่แค่นั้นก็ได้ แต่ถ้าต้องการพ้นทุกข์ต้องปลดตัวเองออกจากตรงนั้นให้ได้