[เถรี]

หลวงปู่ครูบาไชยวงศ์ กล่าวถึง ความสูญเปล่า ๗ ประการ ไว้ว่า

๑. มีตาอันสูญเปล่า มีตาแต่ไม่ดูพระพุทธ ไม่ดูพระธรรม ไม่ดูพระสงฆ์

๒. มีหูอันสูญเปล่า มีหูแต่ไม่ฟังธรรมเทศนา ไม่ฟังคำสอนท่าน ไม่ฟังประเพณีเก่าแก่ ไม่ฟังคำเรื่องบุญกุศล

๓. มีมืออันสูญเปล่า ไม่ยกมือไหว้พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ไม่ยกมือไหว้พ่อแม่พระอุปัชฌาย์อาจารย์ ไม่ขวนขวายทำบุญใส่บาตรด้วยมือตน

๔. มีเท้าอันสูญเปล่า มีเท้าแต่ไม่เดินเข้าไปสู่ที่พระพุทธเจ้าท่านแสดงธรรม ไม่ไปกระทำบุญด้วยการเดินเท้าของตน ไม่เดินไปหานักปราชญ์ราชบัณฑิตผู้มีปัญญา ไม่เดินไปสู่สถานที่เขาทำบุญเป็นหมู่เป็นคณะ ไม่เดินไปหาวัดวาอาราม

๕. มีปากอันสูญเปล่า มีปากแต่ไม่ร่ำเรียนท่องบ่นพุทธคาถา ไม่ร่ำเรียนกรรมฐานภาวนา ไม่ถามทางไปสู่พระนิพพาน ไม่กล่าวชักชวนกันไปสู่วิหารเพื่อฟังธรรม ไม่พูดจาภาษาธรรม

๖. มีกายอันสูญเปล่า มีกายแต่มัวลุ่มหลงอยู่ในกายอันเป็นของไม่เที่ยง เฝ้าเลี้ยงดูแต่กาย ไม่ขวนขวายคุณงามความดีใส่ตน มัวเมาโลภหลงกับการเห็นผิดไปจากธรรม

๗. มีอายุอันสูญเปล่า แม้มีอายุยืนยาวสัก ๑๒๐ ปี แต่ไม่สนับสนุนการบวชเรียน การประพฤติพรหมจรรย์ ไม่กระทำการถวายกุฏิเจดีย์ ไม่ทำอาวาสให้เป็นทาน ไม่เขียนธรรมค้ำชูพุทธศาสนา มีอายุมากไปก็เสียเวลาสูญเปล่า


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงสาย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันอาทิตย์ที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๕๓