[เถรี]

"หลวงตาวัชรชัยตอนนั้นก็เพิ่งจะได้ ๗ พรรษา อาตมาเองตอนนั้นเพิ่งจะ ๓ พรรษา ท่านอาจารย์สมปองเพิ่งจะพรรษาเดียว แล้วคณะผู้ร่วมงานก็ล้วนเป็นพระใหม่พรรษานั้นทั้งหมด มีพระอาจารย์ตี๋อีกรูปหนึ่ง ที่พรรษาเดียวกับอาตมาแต่คนละรุ่นกัน ก็เลยมีผู้ไปกล่าวร้ายในทำนองที่ว่า พวกของอาตมาหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง

พอหลวงพ่อได้ข่าวก็กลัวว่าจะเป็นการแตกแยกไปใหญ่โต เพราะว่าเด็กทำงานเกินหน้าผู้ใหญ่ พูดง่าย ๆ ว่าคณะกรรมการสงฆ์ ๑๒ รูปที่เป็นผู้ใหญ่ ไม่ได้คิดจะทำอะไรที่เป็นการแบ่งเบาภาระหลวงพ่อท่านเลย แต่พอเด็ก ๆ คิดทำกลับโดนเตะสกัด หลวงพ่อท่านก็เลยต้องรับงานไปเป็นภาระของท่านเอง

ตอนแรกด้วยความที่ท่านป่วยอยู่ ท่านจึงสั่งให้ช่างเสริฐเอาแบบพระชำระหนี้สงฆ์สร้างเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าแทน องค์ที่อยู่ตรงระเบียงด้านหน้าวิหารร้อยเมตร ที่สูงเกือบจะติดหลังคา สร้างไว้ตรงนั้น แล้วก็ปั้นองค์ ๓๐ นิ้ว ถวายหลวงพ่อท่านองค์หนึ่ง สร้างเหมือนพระพุทธรูปทุกอย่าง ยกเว้นตรงที่พระเกศมาลาที่เป็นเปลวเพลิง ที่ทำแยกออกมานิดหนึ่ง หลวงพ่อท่านเห็นก็บอกว่า "ไม่ใช่...เสียแรงที่ปั้นพระให้วัดท่าซุงมาเป็นร้อยเป็นพัน นึกถึงท่านสิว่าเป็นอย่างไร ต้องการแบบไหน แล้วก็ทำตามความรู้สึก ไม่ใช่ทำแบบนี้"

ท่านใช้คำว่า “เอ็งทำไว้เป็นที่แขวนรองเท้าใช่ไหม ?” คือเกศด้านหลังงอออกมาหน่อยหนึ่ง ตกลงว่าองค์นั้นปั้นแล้วจะทำอย่างไร ? ไม่สามารถที่จะทำลายได้ อาตมาก็เลยขอบูชาเอาไว้ พอปิดทองเสร็จเรียบร้อยหลวงพี่นิภัทร (พระครูปลัดนิภัทร อคฺคธมฺโม) วัดพุทธไชโย มาเห็นก็ชอบ บอกว่า “เล็ก..ขอพี่เถอะ” ก็บอกท่านว่า "ถ้าพี่ต้องการจริง ๆ ผมถวายครับ แต่ว่าอย่าบอกใครนะว่าได้ไปจากผม เพราะว่าหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านไม่ชอบใจแบบนี้ คือท่านต้องการแบบที่พวกเราร่างไว้ แต่ช่างเสริฐไม่ได้เห็นแบบ ก็เลยปั้นออกมาแบบนี้"

หลวงพ่อท่านสั่งให้สร้างพระปัจเจกพุทธเจ้าขนาดบูชา ช่างเขาถามว่าลักษณะแบบไหน ? หลวงพ่อกำลังไม่สบายอยู่ ท่านก็เลยบอกว่า ทำเป็นเปลวเพลิงให้แยกพระเกศออกมาแล้วกัน ช่างเขาไม่รู้จะทำอย่างไร จึงหล่อพระเกศอีกอันหนึ่งแล้วเอามาเชื่อมติดกัน ฉะนั้น...เราจะเห็นว่าพระปัจเจกพุทธเจ้าขนาดบูชา ๕ นิ้ว ของวัดท่าซุง จะมีพระเกศแยกเป็น ๒ แฉกหน้าหลัง"