ดูแบบคำตอบเดียว
  #165  
เก่า 05-09-2019, 09:19
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,708
ได้รับอนุโมทนา 4,397,029 ครั้ง ใน 33,960 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

ปรากฏว่าสิบตรีสำอางค์ นันมี แกยิงเอ็ม. ๗๙ ซึ่งคนหนึ่งจะมีกระสุนอยู่ ๓ สาย สายหนึ่ง ๖ นัด รวมแล้ว ๑๘ นัด แกกวาดหมดภายในไม่กี่นาที กระสุนตกอยู่หน้าฐาน..บึ้ม..บึ้ม..บึ้ม แทบจะต่อเนื่องเป็นเสียงเดียว แล้วข้าศึกที่ไหนจะเข้ามาได้ ? นั่นแหละก็คือคนที่นั่งตาลอยอยู่ทั้งวัน ได้เห็นคุณค่าของเขาตอนนั้น

จ่าสิบเอกดฤษดุลย์ จันทวงศ์ กุมหัวตัวเองซุกพื้นเลย "ไอ้อางค์..เดี๋ยวกูตาย" คือแกยิงออกไปจากช่องที่เขาเจาะเอาไว้ประมาณจานข้าว เพราะว่ามุดไปซ่อนอยู่ในกอไผ่ ส่วนเอ็ม. ๗๙ กระทบเม็ดฝนยังระเบิด แล้วเขากล้ายิงออกไปอย่างนั้น แต่ไม่เป็นอะไรเลย จากคนที่คนอื่นเขาเห็นว่าไม่มีราคาเลย ได้ แสดงคุณค่าสุดยอดออกมาในนาทีที่ฉุกเฉินที่สุด

อาตมามาถามว่า ทำไมมึงยิงได้ขนาดนี้ ? เขาบอกว่า "ผมเล่นอีโบ๊ะมาก่อน" คำว่า "อีโบ๊ะ" ก็คือปืนลูกซองตราควาย เป็นระบบเดียวกัน ก็คือหักลำ ใส่ลูก ปิดแล้วก็ยิง ในเมื่อเขาเล่นมาก่อน ปืนเล็ก ๆ เขายังถนัด กระบอกใหญ่ ๆ จึงง่ายสำหรับเขาเลย เรียงกระสุนไว้ตรงหน้าเลย ๑๘ นัด เท่ากับลูกระเบิดมือ ๑๘ ลูก

ตั้งแต่นั้นมาจัดกำลังเมื่อไร มีคนจะเอาแต่หมู่สำอางค์ไปเป็นพลเครื่องยิงลูกระเบิดประจำหมู่ อาตมาบอกว่า "มึงไม่ต้องยุ่งเลย ตอนแรกมึงไม่เอา ตอนนี้กูไม่ให้" ฉะนั้น...คบทุกคนแหละ เพียงแต่ว่าลึกซึ้งแค่ไหนอยู่ที่เรา แล้วสักวันเขาจะแสดงคุณค่าของเขาออกมาเอง
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-09-2019 เมื่อ 18:37
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 124 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา