[เถรี]

"อาตมาเองก็รอเวลาที่เหมาะสม เพราะว่าสมัยหลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม บรรดาเสือปล้นต่าง ๆ พอปล้นใครแล้วถ้าตำรวจล้อมยิง เขาเอาธงมหาระงับปักไว้ข้างหน้า มีปัญญาก็ยิงไปเถอะ

ตอนช่วงสงครามโลก จัดงานศพหลวงพ่อคง วัดบางกระพ้อม แสงสีเสียงสนั่นหวั่นไหวไปทั้งวัดเลย ส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่สัมพันธมิตรก็เป็นญี่ปุ่นนั่นแหละที่เข้ามาทิ้งระเบิด ปรากฏว่าลูกศิษย์หลวงพ่อคงเอาธงมหาระงับปักไว้บนยอดเมรุ จัดงานไปเถอะ กี่คืนก็ไม่มีปัญหา เครื่องบินผ่านมาก็บินผ่านไปเฉย ๆ เหมือนกับมองไม่เห็น

แต่เป็นที่น่าเสียใจว่า ลูกศิษย์หลวงพ่อคงประเภทหนึ่ง มีอาชีพเป็นโจรปล้นเขากิน จะขึ้นบ้านใครก็เอาธงมหาระงับเสียบไว้ใต้ถุนบ้าน แล้วก็เดินขึ้นไปขนของเอาเฉย ๆ ตอนหลังตำรวจกองปราบต้องไปกราบหลวงพ่อคง บอกว่าคราวหน้าหลวงพ่อจะให้วัตถุมงคลแก่ใคร ก็ดูหน่อยว่าเป็นคนดีหรือคนชั่ว หลวงพ่อท่านบอกว่า "ก็ตอนมาหาฉัน เขาเป็นคนดีนี่จ๊ะ" ท้ายสุดไม่รู้จะทำอย่างไร ทางราชการกดดันหนัก หลวงพ่อคงต้องขนวัตถุมงคลที่เหลือลงเรือไปทิ้งกลางทะเลหมดเลย"