การถือตัวถือตนว่า เราเสมอเขาก็ดี
เราดีกว่าเขาก็ดี เราเลวกว่าเขาก็ดี
เป็นปัจจัยของความทุกข์
อย่ามองคน ด้วยฐานะ
อย่ามองคน ด้วยศักดิ์ศรี
อย่ามองคน ด้วยความรู้ความสามารถ
มองคนแต่เพียงว่าสภาพของเขา
เป็นวัตถุเหมือนสภาพของเรา
จิตใจของเราพร้อมในการเมตตาปรานีไม่ถือตน
เขาจะมาในฐานะเช่นใดก็ช่าง
ถือว่าเป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนกันหมด
การกำหนดอารมณ์อย่างนี้
เราก็สามารถจะกำจัดตัวมานะ
การถือตัวถือตนเสียได้
อย่างนี้เรียกว่า อรหัตมรรค
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง