เทศน์ช่วงปฏิบัติกรรมฐานเช้ามืด วันที่ ๑๕ เมษายน ๒๕๖๒
ให้ทุกคนนั่งตัวตรง คำว่าตัวตรงในที่นี้ไม่ใช่นั่งเกร็ง นั่งตัวตรง ขยับหามุมที่รู้สึกว่ากระดูกสันหลังทุกข้อตั้งเรียงเป็นแถวตรง บางทีในความรู้สึกของเรานั้น รู้สึกว่าหงายไปทางด้านหลังมากเกิน แต่ความจริงแล้วเป็นจุดที่พอดี ทำให้พวกเรานั่งได้ทน นั่งได้นาน
จากนั้นกำหนดความรู้สึกทั้งหมดของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า..กำหนดรู้ตามไปพร้อมกับคำภาวนา หายใจออก..กำหนดรู้ตามไปพร้อมกับคำภาวนา ถ้ามีความคล่องตัวแค่นึกก็เป็นแล้ว แต่ถ้าความคล่องตัวไม่มี ก็ต้องตั้งใจสู้กับกิเลส ซึ่งก็คือความฟุ้งซ่านไปในอารมณ์อื่น พอจะภาวนาก็ชวนให้คิดไปถึงเรื่องอื่น เมื่อรู้ตัวก็ดึงกลับมาที่ลมหายใจเข้าออกเสียใหม่ หายใจเข้าพร้อมกับคำภาวนา หายใจออกพร้อมกับคำภาวนา
เมื่อรู้สึกว่าคำภาวนาเริ่มหนักแน่น มั่นคง ทรงตัว ไม่ฟุ้งซ่านแล้ว ให้กำหนดภาพพระพุทธรูปองค์ใดองค์หนึ่งที่เรารักเราชอบมากที่สุด หายใจเข้า..ให้ภาพพระไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก..ให้ภาพพระไหลตามลมหายใจออกมา หายใจเข้า..ให้ภาพพระเล็กลง..เล็กลง..ลงไปอยู่ในท้อง หายใจออก..ให้ภาพพระใหญ่ขึ้น..ใหญ่ขึ้น..ไปอยู่บนศีรษะก็ได้ หรือจะหายใจเข้า..ให้ภาพพระใหญ่ขึ้น..ใหญ่ขึ้นจนครอบตัวเราไว้ หายใจออก..ให้ภาพพระเล็กลง..เล็กลงไปอยู่บนศีรษะของเรา
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-06-2019 เมื่อ 02:49
|