[เถรี]

มหาเศรษฐีก็บอกว่า ถ้าเช่นนั้นเจ้าจงแบ่งบุญให้เราด้วย แล้วเราจะให้กหาปณะแก่เจ้า นายอันนภาระก็บอกว่า ไม่ได้หรอก โอกาสตนที่สร้างบุญมีน้อยมาก มหาเศรษฐีมีโอกาสทำบุญได้ทุกวันตามปรารถนา แต่ว่าตนเองนั้นทั้งชีวิตที่ผ่านมา อยากจะทำบุญก็ไม่มีทรัพย์สิน เมื่อมีทรัพย์สินก็ไม่มีที่ให้ทำบุญ วันนี้ทุกอย่างประจวบกัน ก็คือมีข้าวปลาอาหารพร้อม พระปัจเจกพุทธเจ้าเสด็จผ่านมาพอดี ในเมื่อกระทำได้โดยยากก็ไม่ขอแบ่งให้

เศรษฐีก็ตั้งราคาเป็นเงินตามแบบของคนรวย ตั้งใจมอบเงินให้ ๑๐๐ กหาปณะ ก็ไม่ยอมให้ ๒๐๐ กหาปณะ ก็ไม่ยอมให้ ขึ้นไปเรื่อย...จนถึง ๑,๐๐๐ กหาปณะ ซึ่งเป็นจำนวนมหาศาลในยุคนั้น นายอันนภาระก็ประมาณว่า ไม่มีใครซื้อกูได้ ถ้าจำนวนไม่มากพอ..! ก็บอกว่า “ถ้าเช่นนั้นขอไปถามพระคุณเจ้าก่อน” จึงวิ่งกลับไป ปรากฏว่าพระปัจเจกพุทธเจ้าไม่ได้ไปไหน รับภัตตาหารแล้วก็หาที่เหมาะสมปูผ้าลง กระทำภัตกิจอยู่แถวนั้น