[นายออม]

พระขรรค์ของหลวงพ่อโศก วัดปากคลองบางครก จ.เพชรบุรี

การสร้างพระขรรค์ตามตำราโบราณของท่านกำหนดว่า เขาควายนั้นจะต้องประกอบด้วยลักษณะดังนี้ เขาควายเผือก ต้องตายโหง คือ ถูกยิงตาย ขวิดกันเองตาย หรือถ้าถูกฟ้าผ่าตายได้ก็ยิ่งวิเศษ เขาควายนั้นจะต้องไม่ถูกต้มมาก่อน กล่าวคือเมื่อควายตายลง ก็ต้องชำแหละตัดเขาออกสด ๆ ไม่ต้องรอให้ชำแหละออกเป็นส่วน ๆ แล้วจึงนำหัวมาต้มเพื่อเอาเขาออก

นำเขาควายนั้นมาแกะเป็นรูปพระขรรค์ เวลาแกะให้ตัดออกเป็นชิ้นพอเหมาะกับการแกะ ให้จำไว้ว่าทางไหนทางโคนเขา ทางไหนทางปลายเขา ให้ทำเครื่องหมายไว้ เวลาแกะให้แกะจากโคนเขาไปหาปลายเขา เป็นทางเดียวตลอดเวลาการแกะจนสำเร็จเท่านั้น ถ้าทวนแม้แต่ครั้งเดียวใช้ไม่ได้ ต้องทิ้งไป

ขั้นต่อมาจึงนำพระขรรค์ที่แกะเสร็จแล้วมาลงอักขระ ในที่นี้จะแยกออกเป็นสองลักษณะ เพราะเป็นการลงเต็มและลงย่อ ทั้งนี้ก็เนื่องมาจาก พระขรรค์ของหลวงพ่อมีทั้งขนาดใหญ่ไว้บูชาประจำบ้าน การลงอักขระก็จะลงเต็มบท ถ้าขนาดเล็กจะลงหัวใจของพระคาถาเท่านั้น คาถากำกับพระขรรค์มีดังนี้ ให้ตั้งนะโมฯ ๓ จบ แล้วตามด้วยพระคาถาว่า

"พุทโธ ปัพพะชายาโน สัพพะศัตรู วินาสสันติ ธัมโม ปัพพะชายาโน สัพพะศัตรู วินาสสันติ สังโฆ ปัพพะชายาโน สัพพะศัตรู วินาสสันติ"

มีเรื่องเล่ากันว่า...เสือขาว ลูกศิษย์หลวงพ่อดิ่งแขวนพระปิดตา และตะกรุดหลวงพ่อดิ่ง แต่ไม่ประพฤติตนเป็นคนดี เป็นที่ต้องการตัวของตำรวจอย่างมาก อาวุธปืนไม่สามารถทำอันตรายเสือขาวได้แต่อย่างใด ทางตำรวจจึงมากราบหลวงพ่อดิ่ง ผู้เป็นอาจารย์เพื่อปรึกษาหาแนวทางในการคัดของเสือขาว

หลวงพ่อดิ่งท่านว่าไม่มีอะไรคัดของของท่านได้ ยกเว้นอย่างเดียว คือ พระขรรค์หลวงพ่อโศก ผู้เป็นสหธรรมิกของท่านเพียงรูปเดียว โดยให้ใช้ปลายพระขรรค์เขียนคาถาตามที่ท่านให้ลงที่ลูกปืน ผลสุดท้ายเสือขาวต้องจบชีวิตการเป็นโจรด้วยเหตุแห่งการล้างอาถรรพ์คัดของ โดยพระขรรค์หลวงพ่อโศก วัดปากคลองบางครก อันศักดิ์สิทธิ์นี้เอง (เป็นเรื่องเล่าคัดลอกบางส่วนจากอินเตอร์เน็ต)