[เถรี]

ถาม : ทำสมาธิค่ะ...แล้วฟุ้งซ่าน ?
ตอบ : จริง ๆ แล้วการภาวนาช่วยให้ไม่ฟุ้งซ่าน ที่เราฟุ้งซ่านแสดงว่าไม่ได้จับลมหายใจเข้าออก หรือจับแล้วแต่แล้วหลุด กลับไปภาวนาแบบเดิม แต่ให้ควบกับลมหายใจเข้าออกด้วย แรก ๆ จะดึงกลับมายากนิดหนึ่ง แต่พอไปสักพักกำลังของเราเริ่มสูงกว่า ก็จะเริ่มสงบลงไปเรื่อย ๆ อย่าทิ้งลมหายใจเข้าออก ทิ้งเมื่อไรก็ฟุ้งเมื่อนั้น

ถาม : นั่งสมาธิแล้วโยก บางครั้งน้ำลายไหลออกจากปาก ทำอย่างไรคะ ?
ตอบ : ไม่ต้องทำอย่างไร ตัวโยกก็นั่งดู ถ้าหากว่าลักษณะของการปากอ้า น้ำลายไหล มีสองอย่าง อย่างแรกคือขาดสติ อย่างที่สองคือจิตเริ่มเป็นฌาน แต่สติหยาบไปหน่อยหนึ่ง เลยทำให้ไม่รับรู้ว่าอาการของร่างกายเป็นอย่างไร

ถาม : แก้ไขอย่างไรคะ ?
ตอบ : ก็กลับมาอยู่กับลมหายใจ เราจะไปต่อแต่ไม่เอาลมหายใจเป็นหลัก แล้วจะไปอย่างไร ? อย่าทิ้งลมหายใจเป็นอันขาด ตัวโยกเป็นอาการของสมาธิเริ่มทรงตัวใกล้จะเป็นฌาน บางคนดิ้นตึงตังโครมครามเลยก็มี ไม่ต้องไปใส่ใจ ปล่อยให้เป็นเต็มที่เดี๋ยวเลิกเอง แต่คนที่ไม่เข้าใจเขาจะมองเราแปลก ๆ เหมือนกัน