สมัยหลวงปู่ครูบาไชยวงศ์มีลูกศิษย์ช่างสังเกต พอเห็นแล้วก็ย่องตามเขาไป เขาก็แต่งตัวเหมือนชาวบ้านธรรมดานี่แหละ เดินไป ๆ เผลอหน่อยเดียวหายลับตาไปทุกที อยากจะรู้ว่าอยู่ตรงไหน ก็อุตส่าห์ย่องตามไป
อาตมาอยู่ที่ตองไว ประเทศพม่า วันนั้นเป็นวันพระ เดินขึ้นไปไหว้พระเจดีย์เสร็จ ก็นั่งพิงผนังภูเขาภาวนาไปเรื่อย อยู่ ๆ ก็มีคนมายืนอยู่ตรงหน้า อาตมาก็...อ้าว อย่างนี้ไม่ใช่คนปกติแล้ว จึงทักก่อน เขาไม่เห็นว่ามีพระแอบนั่งอยู่ตรงซอกเขา ก็เลยถามว่า “โยม...ถามอะไรหน่อย ?” เขาก็ตกใจหันมาเห็นพระเข้า ถามว่า “ที่โยมมานี่เป็นอภิญญาหรือว่าเป็นฤทธิ์โดยธรรมชาติ ?” เขาบอกว่าเป็นฤทธิ์โดยธรรมชาติ เรียกว่า กัมมวิปากชาฤทธิ์ สามารถใช้ได้ตามปกติ
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 21-07-2017 เมื่อ 02:20
|