[เถรี]

ถาม : อาจารย์ครับ กรณีโพชฌงค์นี่ ถ้าเราตั้งใจสวดอธิษฐานให้กับตัวเอง เมื่อคราวเราอาพาธนี่จะมีผลเสมอกันไหมครับ ?
ตอบ : ถ้าเราสามารถพิจารณาตามไปได้ก็มีผลเหมือนกัน คนอื่นไม่สวด...เราก็สวดเสียเอง

ถาม : ก็คือแม้จะสวดเป็นบาลี เราจะพิจารณาเป็นข้ออรรถข้อธรรมให้เกิดปัญญาก็ได้ใช่ไหมครับ ?
ตอบ : เราก็ไล่พิจารณาตามไป สติมีความสำคัญอย่างไรที่จะทำให้เราบรรลุมรรคผลได้หนอ ต้องประกอบไปด้วยสิ่งใดบ้าง ก็มาเรื่องธัมมวิจยะ การแยกแยะในธรรม ทำให้เราบรรลุมรรคผลได้ในลักษณะใดบ้างหนอ พิจารณาไป เพลินตรงนี้เลยลืมป่วย

ถาม : เหมือนเราพิจารณามีกำลังใจ จิตใจชุ่มชื่นเบิกบาน ร่างกายก็แข็งแรงขึ้นมาเลย ?
ตอบ : แต่ถ้าอธิบายเต็ม ๆ ก็อย่างที่ว่า เข้าถึงวิมุตติแล้วสมมติก็ไม่สามารถที่จะอยู่ได้

ถาม : อย่างนี้ก็แสดงว่าไม่ว่าคาถาใดถ้ารู้คำแปล รู้ความหมาย ก็สามารถนำมาพิจารณาเพื่อการปล่อยวางในร่างกายได้
ตอบ : สิ่งที่พระพุทธเจ้าท่านสอนเป็นธรรมะทั้งนั้น ถึงเวลาพระท่านก็ให้พรว่า อภิวาทนสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปจายิโน จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง ฯ พวกเราก็ สาธุ ไม่รู้เรื่องเลย ไม่รู้ความหมายกันเลย

พระท่านสอนให้เราปฏิบัติว่า
อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง บุคคลผู้มีปกติอ่อนน้อมกราบไหว้ต่อผู้ทรงศีลนั้น
วุฑฒาปะจายิโน จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ ย่อมเป็นผู้ที่เจริญด้วยธรรมทั้ง ๔ ประการ
คือ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง ฯ

ถาม : เป็นคำสอนด้วย ?
ตอบ : ทุกอย่างเป็นคำสอน แปลออกหรือเปล่าเท่านั้นเอง เราแปลไม่ออก แค่รับสาธุ..ก็ยังดีที่เอา