[เถรี]

ถาม : นั่งสมาธิสักพักหนึ่ง พิจารณาผม ขน ฟัน หนังแล้ว ตัวโยกแต่ก็กำหนดรู้ว่าตัวโยกหนอ พอสักพักหนึ่งโยกมากขึ้น ก็หลุดแล้วออก ?
ตอบ : ปล่อยให้โยกเต็มที่ ตึงตังโครมครามไปเลย พอเต็มที่แล้วสมาธิจะทรงตัวแนบแน่น ก้าวพ้นตรงนั้นไป ไม่อย่างนั้นแล้วเราไปห้ามให้หยุด ถึงเวลาอารมณ์ใจทรงตัวระดับนั้นก็จะโยกอีก ปล่อยให้เป็นเต็มที่ทีเดียวแล้วจะเลิก

ถาม : โยกแล้วล้มเลยนะครับ
ตอบ : ถ้ามัวแต่กลัวล้มอยู่ก็อย่าไปปฏิบัติ การปฏิบัตินี่แม้แต่ตายเขาก็ยอม

ถาม : บางครั้งถ้านั่งสมาธิแล้วไม่สงบ เปลี่ยนไปสวดมนต์ให้จิตสงบขึ้นได้ไหมครับ ?
ตอบ : ได้..ถ้าสภาพจิตไม่สงบ เราภาวนาอย่างไรก็ไม่ยอมลง มีวิธีไหนที่ทำให้สงบลงได้ให้ทำวิธีนั้น ไม่ได้จำกัดตายตัว

ถาม : ก็คือปล่อยให้ไปตามกิริยาอย่างนั้น ?
ตอบ : ปล่อยให้เต็มที่ไปเลย ถ้ามีคนรอบข้างบอกเขาด้วยว่า ถ้ามีเสียงตึงตังโครมครามไม่ต้องตกใจ เป็นอาการปกติ ถ้าเรารู้จักสังเกตจะเห็นว่า จริง ๆ แล้วจิตจะนิ่งสงบมาก เป็นแค่อาการของร่างกายที่ดิ้น