[เถรี]

โดยเฉพาะความยึดมั่นถือมั่น ขอให้พวกเราทราบว่า ถ้าเราไม่มีอะไรยึด เราก็ไม่มีอะไรจะปล่อย ดังนั้น..หลายท่านที่สอนลูกศิษย์ บอกว่าให้ปล่อยวาง เอาแต่สุญญตา เอาแต่อนัตตา หลายท่านในจำนวนนั้นอาตมายืนยันได้...กำลังติด ติดอยู่กับสุญญตา ติดอยู่กับอนัตตา เพราะว่าถ้าท่านไม่ยึดเสียก่อนแล้วท่านจะเอาอะไรมาปล่อย ไม่กำมือเสียก่อนแล้วจะเอาอะไรมาแบ เพียงแต่ว่าอย่ายึดนาน อย่ากำมือไว้นาน เพราะว่าชีวิตของเราเป็นของน้อย จะสิ้นลงไปเมื่อไรก็ไม่รู้

จึงต้องปฏิบัติธรรมด้วยความระมัดระวังและละเอียดลออ คอยระวังอย่าให้ กาย วาจา ใจ ของเราเป็นทุกข์เป็นโทษกับคนอื่น เพราะว่าถ้าไปสร้างกิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ให้เกิดขึ้นในใจของคนอื่น ก็เท่ากับเราเป็นสาเหตุแห่งความชั่วนั้น ๆ จะมากจะน้อยโทษก็จะเกิดขึ้นกับเราด้วย

ดังนั้น...คำโบราณที่บอกว่า "ผิดเป็นครู" นั้นเป็นเรื่องที่ใช้ได้ แต่อย่าผิดมาก อย่าผิดบ่อย ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวจะเลยครู กลายเป็นอาจารย์ของครู กลายเป็นศาสตราจารย์..!