ดูแบบคำตอบเดียว
  #4  
เก่า 03-01-2012, 08:44
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,367
ได้ให้อนุโมทนา: 150,682
ได้รับอนุโมทนา 4,396,971 ครั้ง ใน 33,956 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

แล้วชีนก*เป็นอย่างไรบ้าง ? พอจะคุ้นชินกับสภาพของนักบวชหรือยัง ? คืนหนึ่งแล้วยังไม่รู้สึกรู้สาเลย ต้องอีกหลายวัน นั่นแหละ..สำคัญที่ตรงมีสติ ต้องมีสติรู้ตัวอยู่เสมอว่า ตอนนี้เรามีเพศต่างจากคฤหัสถ์แล้ว กิริยา วาจา อะไรที่เป็นของสมณะ เราต้องทำกิริยาวาจาอย่างนั้น**

เคยตามใจกิเลสมามากแล้ว ตอนนี้เราต้องบังคับกิเลสบ้าง ดื้อกับกิเลสบ้าง และโดยเฉพาะถือว่าเป็นการเกิดใหม่ของเรา สิ่งไม่ดีทั้งหลายทั้งปวงตายไปหมดแล้วตั้งแต่เมื่อวาน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเราจะสร้างแต่สิ่งที่ดี ๆ ให้กับตัวเอง

ถ้าหากว่าทำได้ตลอดรอดฝั่ง ความสำเร็จจะรอเราอยู่ข้างหน้า เรื่องอย่างนี้จริง ๆ แล้วอยู่ที่กำลังใจ เราตัดสินใจมาบวชได้ก็ถือว่ากำลังใจเด็ดขาดพอ คราวนี้ก็ต้องต่อสู้กับความฟุ้งซ่าน และหิวข้าว กลายเป็นว่าบังคับตัวเอง อาศัยเพศของนักบวชตีกรอบให้กับตัวเอง

เราเป็นฆราวาสบางทีไม่รู้ตัวหรอกว่า กิเลสไล่กัดไล่ฟัดเราอยู่ตลอดเวลา ถึงจะไม่มีอะไร ร่างกายนี้ก็ถ่วงเราอยู่ตลอดเวลา อย่างน้อย ๆ ก็ต้องหาอาหารให้สามเวลา เหมือนกับเลี้ยงเสือเอาไว้ เผลอเมื่อไรเสือก็กัดเรา

ถ้าหากว่าเราขาดสติ ไปเพลิดเพลินเจริญใจอยู่กับร่างกายนี้ ถึงเวลาจะกินก็หาให้กินอย่างดีที่สุด ถึงเวลาจะนอนก็รีบหาที่นอนดี ๆ ให้ แต่ก็ไม่เคยพอ ไม่เคยกตัญญูรู้คุณเราเลย มีแต่ทำร้ายเราอยู่ตลอดเวลา

เดี๋ยวหิว เดี๋ยวกระหาย เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวเจ็บไข้ได้ป่วย ในเมื่อเราดูแลดีขนาดนั้นแล้ว ร่างกายยังไม่เอาด้วยกับเรา ก็ทรมานเสียบ้าง จำไว้ว่าเวลาที่กิเลสดิ้นรนมาก ๆ เหมือนกับจะตายลงไปนั้น จริง ๆ แล้วไม่ใช่เราจะตาย แต่เป็นเพราะกิเลสจะตาย

ดังนั้น..ต้องบี้ซ้ำให้ตายไปเลย เรื่องของกิเลสอย่าได้ไปปรานี ในเมื่อกิเลสไม่เคยเว้นให้เรา เราก็อย่าไปเว้นให้มัน ถึงเวลาได้โอกาสขึ้นมาแล้วต้องตะลุยไปข้างหน้าให้เต็มกำลังของเรา เมื่อถึงเวลาที่โอกาสไม่ใช่ของเรา อย่างน้อย ๆ ระยะทางที่ได้มาก็จะอุ่นใจขึ้นบ้าง เมื่อมีโอกาสต้องกอบโกยให้เต็มที่ วันนี้ก็ขอฝากเรื่องความมีสติเอาไว้เท่านี้


หมายเหตุ :
*คุณบุศยา โพธิ์น้อย ๑๓/๖๗ หมู่ที่ ๑๘ ตำบลคูคต อำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี ๑๒ - ๑๓๐
**องฺ.ทสก. ๒๔/๔๘/๙๗ : องฺ. อ. ๓/๓๙๕
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 03-01-2012 เมื่อ 10:26
สมาชิก 78 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา