ดูแบบคำตอบเดียว
  #4  
เก่า 11-07-2015, 10:11
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,371
ได้ให้อนุโมทนา: 150,683
ได้รับอนุโมทนา 4,397,016 ครั้ง ใน 33,956 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

ปี ๒๕๓๐ พระผู้ใหญ่ในวัดท่าซุงสึกเยอะมาก หลวงตามหาแสวงสึก หลวงพี่เกรียงไกรสึก หลวงพี่พรสรรค์สึก กระทั่งหลวงพี่ชัยศรี ที่พวกเราคิดว่าท่านจะมาแทนหลวงพ่อก็สึก บอกตรง ๆ ว่า ตอนนั้นอาตมาใจคอหายหมดเลย..ใจฝ่อ กลางคืนนอนกอดจีวรเอาไว้ ใครอย่ามาแย่งกูไปเชียวนะ..! ใจหายเลย พระบวชมานานขนาดนั้นแล้วยังสึก

คืนถัดมาก็ไปเจริญกรรมฐานตามปกติ ตอนนั้นเขาเจริญกรรมฐานกันที่ตึกเสือ ถัดจากตึกธัมมวิโมกข์ไปนิดหนึ่ง จะทะลุไปเป็นตึกเสือ ก็คือตึกตะกร้านั่น รั่วเป็นตะกร้าเลย หลวงพ่อท่านสละตึกทั้งหลังให้ชาวบ้านเขาหัดงาน ให้หัดสร้างตึก ถ้าเขาทำเป็นแล้วหลวงพ่อจะจ้างเขา เพื่อสร้างงานให้กับชาวบ้าน ท่านจึงยอมสละ ปรากฏว่าสร้างได้เก่งมาก ตึกเสือนี่รั่วเป็นตะกร้าเลย มาตอนหลังหลวงพ่อท่านต้องต่อโครงเหล็กขึ้นไป แล้วก็สร้างหลังคาคลุมอีกที พ่อเราเสียสละขนาดนั้น เพื่อความสุขของส่วนรวมแล้ว ท่านยอมเสียสละตึกทั้งหลังให้เขาลองฝึกฝีมือกัน

คราวนี้พอเจริญกรรมฐานกันที่นั่นเสร็จ อุทิศส่วนกุศลเรียบร้อยอาตมาก็เดินกลับ ต้องผ่านตึกกลางน้ำ ตึกสงวนจิตรและเพื่อน (คุณสงวน จิตตาลาน เป็นนายทุนก่อสร้างให้) เดินผ่านตรงจุดนั้น ด้วยความเคยชินอย่างหนึ่งตอนที่อยู่วัดก็คือ ถ้าผ่านตึกกลางน้ำ หรือผ่านตึกอินทราพงษ์ ซึ่งเป็นที่ทำงานของหลวงพ่อ พระทุกรูปจะยกมือไหว้ นึกถึงความดีของครูบาอาจารย์ที่ปกเกศปกเกล้าพวกเรามา ยกมือไหว้เสร็จ อาตมาเกิดคำถามขึ้นในใจว่า “หลวงพ่อครับ พี่ ๆ เขาบวชกันมานานตั้งขนาดนั้น เขายังอยู่ไม่ได้ แล้วไอ้หน้าอย่างผมจะอยู่ได้ไหมครับ ?” ความรู้สึกเกิดขึ้นอย่างนั้นจริง ๆ

ตอนนั้นรู้สึกว่า อยู่ ๆ รอบ ๆ ตัว
เหมือนกับสลายหายไปหมดเลย ปรากฏเป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในพระวรกายแก้ว ใหญ่โตมโหฬารมาก พระหัตถ์ข้างหนึ่งจูงแขนอาตมา (จับแขนอยู่ท่านี้) พระหัตถ์ขวาก็ชี้ไปลิบ ๆ ข้างหน้าโน่น สุดสายตาเลย เป็นเหมือนกับดวงแสงเป็นเพชรกระพริบแวบ ๆ อยู่ข้างหน้า พระองค์ตรัสว่า “ข้างหน้านั่นคือพระนิพพานที่หลวงพ่อสอนให้เจ้าไป ขอให้เจ้าไปให้ได้นะลูก” ข้างหน้าของพระองค์ท่านคือพระนิพพาน ตอนช่วงนั้นความรู้สึกเหมือนว่า ต่อให้อาตมาต้องมีชีวิตอยู่ ทนทุกข์ทรมานไปสัก ๑๐๐ ปีข้างหน้า ขอให้เข้าถึงความเป็นพระโสดาบันได้ก็คุ้มเหลือที่จะคุ้มแล้ว
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 11-07-2015 เมื่อ 14:49
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 138 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา