[เถรี]

อาจารย์มนตรา ดร.มนตรา เลี่ยวเส็ง ต้องบอกว่าท่านเป็นคนเคารพพระมาก ตอนแรกท่านก็ไม่รู้หรอก พอท่านมารู้ว่าอาตมานอนอยู่หน้ากระดานดำ ตั้งแต่นั้นมาท่านไม่กล้าเดินไปฝั่งนั้นเลย ท่านจะเขียนอยู่ซีกเดียว จนกระทั่งเพื่อน ๆ ประท้วง “อาจารย์ครับ ทำไมเขียนซีกเดียว ?” “อ๋อ..ด้านโน้นเป็นที่นอนพระครูเล็กเขา” ที่นอนอาตมาม้วนเก็บไปแล้ว ต้องบอกว่าตรงที่ปูที่นอนท่านยังไม่กล้าเดินผ่านเลย

เจออาจารย์หลายต่อหลายท่านที่ท่านให้ความเคารพพระ จนกระทั่งอยากจะเชื่อว่าท่านเป็นพระอริยเจ้า อย่างท่านอาจารย์พลตรีเฉลิมชัยก็เหมือนกัน แม้แต่คำเดียวก็ไม่กล้าปรามาสพระ แล้วถ้าหากว่าใครปรามาสพระ ต่อให้เป็นผู้บังคับบัญชาท่านก็เถียง ท่านเป็นอนุสาสนาจารย์กองทัพบก ตอนนี้เป็นหัวหน้ากองอนุสาสนาจารย์ หัวหน้ากองยศพลตรี แต่ว่าตอนช่วงที่ท่านเป็นแค่ร้อยโท ท่านกล้าเถียงนายพล

ท่านบอกว่า “ท่านครับ..กระผมขออนุญาตเรียนชี้แจงครับ” เจ้านายก็ถาม “มีอะไรจะชี้แจง ?” ”คำว่าไอ้เณรกรุณาเลิกใช้ได้ไหมครับ เณรมาจากคำว่าสามเณร แปลว่าเชื้อสายของสมณะ ไม่ควรจะที่จะขึ้นด้วยคำว่าไอ้นะครับ” ท่านเองเป็นทหารแล้วมีคนไปเรียกพลทหารว่าไอ้เณร ๆ จนท่านทนไม่ไหว นั่งเถียงผู้บังคับบัญชาเลย

แต่ต้องบอกว่าด้วยความดีของท่าน เถียงขนาดนั้นผู้บังคับบัญชายังเอาไม่อยู่ กันไม่ได้ ขึ้นมาจนเป็นพลตรี ท่านเองจบเปรียญธรรมประโยค ๘ แล้วลาออกมาไปสมัครเป็นอนุสาสนาจารย์ ก่อนหน้านี้ก็บวชพระด้วย แต่ไม่ว่าจะทดสอบอย่างไร อาจารย์ท่านไม่เคยหลุด เป็นเรื่องที่ต้องบอกว่าสติท่านสมบูรณ์มาก ๆ เช่น ตอนอาตมาแกล้งส่งไมโครโฟนให้ แบบเดียวกับตอนที่ในหลวงพระราชทานพัด พระจะต้องจับด้านที่ต่ำกว่าพระหัตถ์ในหลวง แล้วอีกด้านหนึ่งก็แบมือรองรับให้พระองค์วางลง

ปรากฏว่าวันนั้นในหลวงท่านจับติดข้างล่างเลย แล้วข้างบนก็ถึงคอพัดเลย พระองค์ถวายหลวงพ่อสมเด็จฯ วัดสระเกศ อาตมาก็คอยดูหลวงพ่อสมเด็จฯ วัดสระเกศว่าจะทำอย่างไร ท่านก็จับตรงปุ่มปลายด้ามตาลปัตร แล้วด้านบนก็แบมือ ในหลวงพระราชทานลงให้ ลองกันซึ่ง ๆ หน้า เลย ลองดูชนิดที่ว่าจะเอาตัวรอดได้ไหม