[คิมหันต์]

หลังจากถ่ายรูปทุกขั้นตอนของการผลิต คุณวีรชัยนำอาตมากับครูบาน้อยไปตรวจผลงานจากเตาเผาแรก อิฐพม่าก้อนโตกว่าอิฐไทยถึงสามเท่าเศษ อาตมาหยิบก้อนบนสุดขึ้นมาฟันด้วยสันมือ ฉับเดียวหักสะบั้น..! ทำไมเปราะขนาดนี้วะ..?

หม่องลังกาหยิบก้อนใหม่ส่งให้ อาตมารับมาฟันฉับ แฮ่..มือแทบหัก..! ที่แท้อาตมาเสียดายของ ไม่กล้าหยิบก้อนสวย ๆ มาลอง ไปหยิบก้อนปิดหน้าที่ถูกเผาดำปี๋มาแทน พวกก้อนบนสุดจะสุกแค่ครึ่งเดียวจึงเปราะ เตาต่อไปเขาจะเอาก้อนบนนี้เรียงไว้ข้างในเพื่อเผาต่อ

ตรวจงานเรียบร้อยแล้วเดินกลับ ไอ้หมาเลียมันทำพิษ ระยะทางแค่นี้จะเดินไม่ถึงเอา กลับถึงวัดพบครูบาอินพานมารออยู่ ไม่นึกว่าท่านจะกล้ามาอีก เพราะได้ข่าวว่าไปใส่ไฟอาตมากับท่านนาวินจนยับเยิน แต่อาตมาไม่ได้ใส่ใจ ยังคงทักทายท่านตามปกติ

ครูบาอินพานเป็นลูกบ้านหนองบัว ตอนพระอาจารย์แสง เจ้าอาวาสวัดหนองบัวรูปก่อนหนีไปอยู่ไทย เขาประชุมกันเพื่อหาคนแก่มาบวชเฝ้าวัด ครูบาอินพานจับได้สลากต้องบวช แต่ท่านทนลำบากไม่ไหว หนีข้ามไปฝั่งไทยเหมือนกัน ประจวบกับท่านนาวินบวชที่ฝั่งไทยได้ครบพรรษา ชาวบ้านทราบข่าวจึงไปนิมนต์ครูบาน้อยมาเป็นเจ้าอาวาสแทน ปิดหนทางกลับของครูบาอินพานไปเลย..!