[เถรี]

ขอให้ทุกคนตั้งกายให้ตรง กำหนดสติคือความรู้สึกของเราไว้ที่ลมหายใจเข้าออก หายใจเข้า...ให้ความรู้สึกของเราไหลตามลมหายใจเข้าไป หายใจออก...ให้ความรู้สึกของเราไหลตามลมหายใจออกมา จะใช้คำภาวนาอะไรก็ได้ ที่เรามีความถนัด มีความชำนาญมาแต่เดิม

วันนี้เป็นวันเสาร์ที่ ๑๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๑ สิ่งที่อยากจะบอกกับพวกเรานั้นก็คือ ปัจจุบันนี้เทคโนโลยีต่าง ๆ ให้ความสะดวกให้แก่เรามาก ถ้าอย่างสมัยอาตมายังเด็กอยู่ เมื่อถึงเวลามีงานบุญงานกุศลก็ต้องเดินไปบอกญาติพี่น้อง พรรคพวกเพื่อนฝูง บางทีก็ต้องเดินกันข้ามตำบล ไปกลับก็ต้องค้างคืน ไม่สามารถที่จะกลับในวันเดียวได้

จากบ้านเดินทางไปยังตัวจังหวัดนครปฐม ๓๖ กิโลเมตรใช้เวลาเดินทางครึ่งวันกว่า นั่นขนาดมียานพาหนะแล้ว สมัยนี้ ๓๖ กิโลเมตรคาดว่า ๑๕ นาทีก็ถึงแล้ว ข้าวปลาอาหารต้องหาจากหัวไร่ชายนา ไปเก็บไปหามาเด็ดมาล้าง มาต้ม มาแกง ต้องใช้เวลานาน

สมัยนี้เวลาบอกข่าว เรายกโทรศัพท์ไม่กี่วินาที ส่งข่าวได้ทั่วโลก การเดินทางเร็วมาก ระยะทาง ๑๐๐ กิโลเมตรใช้เวลาประมาณชั่วโมงเดียว ข้าวปลาอาหารก็สำเร็จรูป ก็แปลว่าเรื่องทั้งหลายที่เคยช้าเสียเวลาอยู่ เราไม่ช้าอีกแล้ว เวลาน่าจะมีมากขึ้น โดยเฉพาะเวลาในการปฏิบัติธรรมน่าจะมีมากขึ้น แต่ทำไมเวลาของเรากลับไม่มี ? นี่เป็นสิ่งที่ควรฉุกใจคิดอย่างยิ่ง เมื่อทุกอย่างสะดวก ง่ายดาย ใช้เวลาน้อย แล้วทำไมเวลาของเราหายไป ?