[คิมหันต์]

หนุ่มใหญ่ระลึกชาติยังขับเรือไม่เป็น อาตมากล้าพูดอย่างเต็มปาก เพราะพี่ท่านตัดโค้งเป็นซะที่ไหน เล่นวิ่งเลาะชายตลิ่งยันเต มันดีตรงที่มีร่มเงาบ้างเป็นบางช่วง แต่มันเสียเวลาและเพิ่มระยะทางโดยใช่เหตุ ถ้าตัดโค้งเป็น ทุ่นเวลาได้อีกบานตะไทเลย...

ชวนแกคุยเพื่อจะได้ลืมแดดร้อน ถามถึงยาที่แกขอมาจากพระเพื่อรักษาตัวเองและเมีย แกบอกว่าเป็นเถาแหนเครือ ต้มกินฆ่าพยาธิ และเปลือกต้นมันปลา (กันเกรา) ต้มกินเพิ่มกำลัง ตอนที่พระท่านทำภาพให้ดู โชคดีที่เป็นต้นไม้ที่รู้จัก ไม่อย่างนั้นคงต้องเสียเวลาหากันอีกนาน...

ต้นกันเกรา ภาคอีสานเรียกต้นมันปลา ทางภาคใต้เรียกต้นตำเสา

สิบเอ็ดโมงเศษมาถึงเมืองจะอีน แต่ตรงท่าน้ำทำไมมันพลุกพล่านผิดปกติ พอเห็นทหารกลุ่มหนึ่งเดินลงมาที่ท่าน้ำ พ่อออกแกทำท่าจะหันหัวเรือหนีแต่ไม่ทัน เนื่องจากทหารที่เดินหน้าสุดโบกมือเรียกก่อน “แย่แน่ครูบา...ทหารมันออกจับลูกหาบไปแบกของรบกับกะเหรี่ยง แล้วครูบาเป็นคนไทยด้วย..!”

เห็นหน้าแกซีดด้วยความตกใจ ท่านนาวินก็นั่งนิ่งขึงไปเหมือนกัน อาตมาบอกให้ตรงเข้าไปที่กลุ่มทหาร เป็นโชคย่อมไม่ใช่เคราะห์ ถ้าเป็นเคราะห์ก็ลองรับมันดูสักที ครูบาอาจารย์มีตั้งมากมาย จะมาอับจนกับไอ้สถานการณ์แค่นี้ก็ให้มันรู้กันไปเลย พ่อออกแกหันหัวเรือตรงเข้าไปแบบไม่เต็มใจ...