[เถรี]

วันก่อนมีคนถามว่าพระราหุลปรินิพพานตอนอายุเท่าไร ? ต้องใช้คำว่าประมาณการ เพราะในพระไตรปิฎกไม่ได้ระบุอายุที่ชัดเจน แต่ว่าตอนที่พระโมคคัลลาน์กับพระสารีบุตรพิจารณาว่า อัครสาวกกับพระพุทธเจ้าผู้ใดควรจะปรินิพพานก่อน และควรจะปรินิพพาน ณ ที่ใด ทั้งสองท่านรำพึงว่าพระราหุลปรินิพพานที่ดาวดึงสเทวโลก ก็แปลว่าพระราหุลไปก่อนแล้ว

ถ้าตีเสียว่าพระราหุลไปในปีนั้น เป็นปีที่พระพุทธเจ้า ๗๙ พรรษา ถ้าลบ ๗๙ ออก ๒๙ ปีที่พระองค์ท่านเสด็จออกบรรพชา ก็เหลือ ๕๐ แสดงว่าพระราหุลไปนิพพานตอนอายุไม่ถึง ๕๐ แต่คราวนี้พระราหุลท่านเป็นพระอรหันต์ตั้งแต่เด็ก ถ้านับอายุว่า ๗ ขวบ ก็แปลว่าท่านไปตอนอายุ ๔๓ ถ้านับทั่ว ๆ ไปคนที่อายุ ๔๓ พรรษานี่ไม่ถือว่าน้อย เพียงแต่ว่าภาระหมดก็ไป ไปจำพรรษาที่ดาวดึงส์ก็เลยนิพพานบนนั้น

อายุที่น้อยที่สุดแล้วนิพพานในพระไตรปิฎกไม่ได้บอกไว้ แต่อายุที่มากที่สุดก็คือพระพากุลเถระ ๑๕๐ ปีแล้วค่อยไป ไม่ได้ตายด้วยนะ พูดง่าย ๆ ก็คือถอดจิตไปเลย ไม่อยู่แล้ว เบื่อเต็มทีแล้ว ใครลองอยู่ ๑๕๐ ปีดูสิ คนที่รู้จักก็ไปหมดเกลี้ยงแล้ว รุ่นหลัง ๆ ที่รู้จัก ความผูกพันก็ไม่มี คงเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากสำหรับคนทั่วไป แล้วท่านพากุละก็หมดภาระเพราะว่าเป็นพระอรหันต์ ท่านอยู่จนถึงขนาดนั้น

บาลีใช้คำว่า เข้าห้องปิดประตู แล้วก็นั่งกรรมฐานไปเลย อยู่ในพักกุลเถรัจฉริยัพภูตธัมมสูตร ก็คือพระสูตรที่แสดงออกซึ่งอัจฉริยภาพอันน่าอัศจรรย์ของพระพากุละ ประโยคนี้รับประกันว่าถ้าไม่ไปเปิดตำราดู ต้องถอดผิดแน่เลย เพราะเป็นเถระ + อัจฉริยะ + อัพภูตธรรม