[ลัก...ยิ้ม]

๗. เป็นผู้สอนศิลปวิทยาข้อประพฤติเพื่อให้คนทั้งหลายรู้สึกตัว ปฏิบัติได้อย่างรวดเร็ว ละพ้นความเศร้าหมอง ได้พอกพูน ได้มุ่งมั่นอยู่กับกรรมนั้น ๆ เป็นอานิสงส์ส่งผลให้เป็นผู้รู้ ผู้ช่ำชองในศิลปวิทยาต่าง ๆ รู้เข้าใจศาสตร์ต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว มีความแม่นยำในความจำได้หมายรู้ รู้อย่างลึกซึ้ง รู้ถึงแก่นแห่งวิทยาการ รู้ละเอียด รู้หลัก รู้มูลฐาน รู้ใช้ รู้ส่ง รู้เสริม รู้กว้าง รู้แนบสนิท เป็นผู้เรืองปัญญา รู้ค่า รู้ประโยชน์ รู้คุณ รู้โทษ

๘. เป็นผู้ได้เข้าหา ได้สอบถามหลักธรรมจากสมณพราหมณ์ สอบถามหาเหตุผล อะไรคือเหตุ อะไรคือผล อะไรคือกุศล อะไรมีโทษ อะไรไม่มีโทษ อะไรควรเสพ อะไรไม่ควรเสพ อะไรมีประโยชน์ อะไรไม่มีประโยชน์ อะไรจริง อะไรไม่จริง อะไรเหมาะ อะไรไม่เหมาะ อะไรควร อะไรไม่ควร อะไรคงอยู่ อะไรไม่คงอยู่ กรรมมีผลหรือกรรมไม่มีผล ได้พอกพูน ได้มุ่งมั่นอยู่กับกรรมนั้น ๆ เป็นอานิสงส์ส่งผลให้เป็นผู้มีปัญญาใหญ่ ปัญญาแน่น ปัญญาคม ปัญญาแล่นเร็ว ปัญญาแหลม ปัญญาฉับไว ปัญญากว้าง ปัญญาไกล ปัญญาประณีต ปัญญาคมลึก ปัญญาละมุน ปัญญารู้แจ้งแทงตลอด มีปัญญาเป็นเครื่องคุ้มครองตน รักษาตน ป้องกันตน มีปัญญาส่งให้พ้นทุกข์ ประสบสุข มีปัญญาสร้างประโยชน์ ดำรงประโยชน์อย่างสมบูรณ์ ไม่คิดตกอยู่ในกาม คิดออกจากกาม มีจิตใจสว่างด้วยปัญญาบริสุทธิ์ มองเห็นคุณ มองเห็นโทษของกาม

๙. เป็นผู้ไม่โกรธ ไม่แค้น ไม่พยาบาท ไม่แสดงอาการโกรธ ไม่แสดงความร้ายกาจ ไม่แสดงความเสียใจ ทั้งบำเพ็ญบารมีทานด้วยผ้าอันประณีตนานาชนิด ได้พอกพูน ได้กระทำอยู่กับกรรมนั้น ๆ เป็นอานิสงส์ส่งผลให้ได้รับความเมตตา กรุณาจากคนทั้งหลาย ไม่ถูกลบหลู่ ไม่เป็นศัตรูต่อกัน มีความเคารพรักต่อกัน มีความเป็นมิตร มีความช่วยเหลือเกื้อกูลต่อกัน ไม่มีความขุ่นแค้นต่อกัน ไม่กลั่นแกล้งต่อกัน ไม่มุ่งร้าย ไม่คิดร้าย ไม่พยาบาทโกรธเคืองเกลียดต่อกัน มีความสามัคคีปรองดอง กลมเกลียว รักใคร่ มีความหวังดี เจตนาดี มีความเข้าใจต่อกัน ไม่รบราฆ่าฟัน ทำลายให้เกิดทุกข์

๑๐. เป็นผู้สมานญาติมิตร สหายชาวเกลอ (ผู้ที่รักกันมาก ตายแทนกันได้) ที่เหินห่างแยกกันได้มาสมานไมตรี มารดากับบุตร บุตรกับมารดา บิดากับบุตร บุตรกับบิดา พี่กับน้อง น้องกับพี่ ทั้งชายและหญิงให้สามัคคีรักใคร่กัน ได้พอกพูน ได้อยู่กระทำกับกรรมนั้น ๆ เป็นอานิสงส์ส่งผลให้มีบุตรที่กล้าหาญ ชาญฉลาด มีความเคารพรักเชื่อฟังบิดามารดา เป็นผู้มีบริวารมาก มีความรักใคร่กลมเกลียวกัน มีความปรองดอง ผู้อื่นย่ำยีไม่ได้ มีความปลอดภัยอยู่ตลอด ไม่พบความผิดหวัง ครอบครัวไม่แตกแยก เป็นผู้ได้รับความเคารพ เป็นผู้มีกิริยาสง่างาม เป็นผู้มีความคิดอันละเอียดอ่อน มีน้ำเสียงไพเราะมีอำนาจ ผู้ใหญ่ให้ความรักศรัทธา มีความเป็นอยู่ที่ดี มีสุขภาพสมบูรณ์ มีความสามารถในการประสาน จูงใจคนให้เชื่อถือ มีตบะเดชะบารมี เป็นคนไม่หลงลืม มีสติมั่นคง แม้มีอายุมากก็มีคนคอยเอาใจใส่รับใช้ คอยส่งเสริม เป็นผู้มีโชค มีผู้นำโชคมาให้ ได้รับการยอมรับจากคนทั่วไป มีผู้ขอเป็นมิตร ตกทุกข์ได้ยากก็มีคนช่วย

๑๑. เป็นผู้คอยสังเกตชั้นเชิงมหาชน เป็นผู้รู้อย่างสม่ำเสมอ รู้ได้เอง รู้จักลักษณะของบุรุษ ได้พอกพูน ได้กระทำอยู่กับกรรมนั้น ๆ เป็นอานิสงส์ส่งผลเป็นผู้มีทรัพย์ คือ ศรัทธา ศีล หิริ โอตตัปปะ สุตะ (การฟัง) จาคะ (การให้)

๑๒. เป็นผู้ไม่เบียดเบียนสัตว์ทั้งหลาย ด้วยฝ่ามือก็ตาม ฝ่าเท้าก็ตาม ด้วยท่อนไม้ก็ตาม ด้วยก้อนหินก็ตาม ด้วยศาสตราก็ตาม ได้พอกพูน ได้กระทำอยู่กับกรรมนั้น ๆ เป็นอานิสงส์ส่งผลให้เป็นผู้ไม่เจ็บป่วย ไม่มีโรค มีโรคาน้อย มีความร้อนแห่งกายเป็นวิบากอันสม่ำเสมอ ไม่เย็น ไม่ร้อนเกินไป มีความพอเหมาะ พอแก่ความเพียร ไม่บังเกิดโรคร้ายแรง เมื่อมีโรคมาเบียดเบียนก็จะมีคนมาช่วย มีหมอมารักษา มียาดีถูกกับโรค เป็นผู้มีวรรณะ สุขะ พละ สมบูรณ์ ร่างกายแข็งแรง ทำกิจได้คงทน หูตาสว่าง ไม่มืดบอด ไม่หนวก ความจำมั่นคงตามอายุขัยไม่หลงลืม ไม่แก่ก่อนวัย ถึงมีอายุมากมองเหมือนอายุน้อย