รู้สึกเหมือนนั่งเกวียนเข้าไปในพระบรมมหาราชวังก็ปาน ทั้งพนักงานทั้งแขกมองเป็นตาเดียว แต่พนักงานของเขาอบรมมาดีเหลือเกิน พอทราบวัตถุประสงค์ ก็ปล่อยให้เข้าไปชมและถ่ายรูปได้ตามใจปรารถนา
ออกมาด้วยความรู้สึกดี ๆ เต็มหัวใจ อ้อมมาด้านหลังเพื่อเข้าชมภัตตาคารเรือการเวก นี่ก็ภัตตาคารอันดับหนึ่งของเขา ใช้บัตรเบ่งของคุณประเสริฐ เนียมพูน หัวหน้ากุ๊กที่เป็นคนไทยเข้าชมฟรี..!
คุณประเสริฐจะมาตอนสิบโมง พนักงานสาวมอญคนสวยพาชมภายใน ปีนี้เขาตกแต่งเรียบร้อยตระการตามาก แต่แม่กุหลาบเมาะลำเลิงไม่ใช่คุณประเสริฐ จุดสำคัญหลายแห่งเขาไม่กล้าพาเข้าไปชมเลย เลยไม่ทราบว่าห้องวี.ไอ.พี.ปีนี้งามเลิศแค่ไหน..?
ถ่ายรูปจนทั่วก็เพิ่งเก้าโมงกว่า ครูบาน้อยบอกให้รอคุณประเสริฐ อาตมาเองแปลกใจแต่ไม่ทักท้วง มินซอปุ๊คนสวยพาทุกคนไปนั่งโต๊ะ ถามว่าจะสั่งน้ำอะไรดี..? อาตมามัวแต่ไปหามุมถ่ายรูปทางท้ายเรือ กลับมาเห็นน้ำอัดลมวางไว้แล้วสามกระป๋อง ราคาเมืองไทยกระป๋องละ ๑๒ บาท จะโดนฟาดสักเท่าไรเอ่ย..?
__________________
ไม่ติดในสุข ไม่กังวลในทุกข์ วางเฉยในร่างกายนี้ ปล่อยวางภาระทั้งปวง ยอมรับกฎของกรรม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 19-03-2013 เมื่อ 15:57
|