ถาม : (ไม่ได้ยิน)
ตอบ :ถ้าเป็นสมัยนี้หลวงปู่มหาอำพันต้องได้เป็นพระอุปัชฌาย์วิสามัญ แต่หลวงปู่นอกจากจะไม่ดิ้นรนอะไรแล้ว ท่านยังอยู่จนเกือบ ๓๐ พรรษา สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวโร) ถึงได้ตั้งให้เป็นอาจารย์คู่สวด พูดง่าย ๆ ก็คือท่านก็สวดมนต์ไหว้พระ ปฏิบัติของท่านไปเรื่อย จนกระทั่งความดีปรากฏบังไม่อยู่แล้ว บรรดานาคไปสมัครบวชท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ ก็บอกว่า “ให้ไปหามหาอำพันเขานะ เขาสอนนาคได้ดี” พ่อนาคเขาก็ไปหาหลวงปู่
อาตมาเคยเห็นหลวงปู่สอนนาคแล้ว...ท่านเน้นอักขระทีละคำเลย ออกเสียงผิดไม่ได้ “พ่อเราเป็นพญาหงส์ทอง ถึงเวลาต้องร้องแบบหงส์ จะร้องแบบกาไม่ได้” เพราะฉะนั้น..อักขระทุกคำต้องชัดถ้อยชัดคำ อัชชะตัคเคทานิ เถโร, มัยหัง ภาโร, อะหัมปิ เถรัสสะ ภาโร อย่าออกเสียงเป็นพาโลเป็นอันขาด มัยหัง ภาโร ภาระ คือตัวข้าพเจ้านั้น อะหัมปิ เถรัสสะ ภาโร ถือว่าเป็นภาระของพระเถระ คือไปมอบตัวให้ท่านสั่งสอน
แต่ถ้า มัยหัง พาโล ข้าพเจ้าเป็นไอ้โง่ อะหัมปิ เถรัสสะ พาโล พระเถระท่านก็เป็นไอ้โง่ด้วย ออกเสียงผิดนี่ความหมายไปคนละโลกเลย ไปเจอหลวงปู่มหาอำพันสอนนาคก็เรียบร้อย กว่าจะหลุดออกมาได้แต่ละคนนี่แทบจะเลิกบวชไปเลย
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 12-06-2013 เมื่อ 03:35
|