[เถรี]

พระอาจารย์เล่าว่า "เมื่อวันก่อนพาน้องพลอยกับแม็กซิมไปไหว้หลวงพ่อพระพุทธชินราช ปรากฏว่าเป็นวันงาน รถติดยาวเหยียดตั้งแต่กลางเมือง เลี้ยวเข้าไปด้วยความมั่นใจว่าเรามีที่จอดรถแน่นอน เพราะว่าทำบุญมาดี แล้วก็ มีจริง ๆ มีที่จอดรถเหลืออยู่ที่หนึ่ง รถกระบะบังอยู่ คันอื่นวิ่งมาจะไม่เห็นมุมจอดตรงนั้น อาตมาจึงจอดด้วยความสบายใจ

ออกมาวัดท่าหลวง จังหวัดพิจิตร มาไหว้หลวงพ่อเพชร ตั้งใจจะไปดูแม่น้ำยมว่าน้ำเหลือแค่ไหน มีคนวิ่งมาเสนอขายปลา ขายหอย ขายเต่า ขายกบ เข้าท่านะ..ถุงหนึ่งเขาใส่มาให้ทุกอย่างเลย จะมีกบลอยตุ๊บป่องอยู่ตัวหนึ่ง มีเต่าตัวหนึ่ง มีปลาหมอ ๔-๕ ตัว แล้วก็มีหอยขมครึ่งถุง เขาบอกว่า "ถุงละ ๔๙๙ บาทครับ" เห็นเขาถือมา ๔ ถุง จึงบอกว่า "๔ ถุงนี่ ๔๐๐ ถ้วน" เขาบอกว่า "ขายไม่ได้" "ขายไม่ได้ไม่เป็นไร คุณเก็บของคุณไว้ก็แล้วกัน" ปรากฏว่าอีกคนบอก “ได้ครับอาจารย์” เลยหันไปทะเลาะกันเอง

อาตมารับมา ปล่อยเสร็จสรรพเรียบร้อย เขาบอกว่า “อาจารย์..ขอเพิ่มอีกสัก ๕๐ บาทได้ไหมครับ ?” บอกว่า "ได้" ล้วงไปล้วงมามีแค่ ๔๐ บาท บอกเขาว่า "เอ็งเอาไปแค่นี้ก็แล้วกัน" ฝ่ายที่ไม่ขายต่อว่าเพื่อน "ไปขายทำไมวะ..? เสียราคา" "ถ้าไม่ได้ขายแล้วจะไม่ได้ราคาด้วยซ้ำไป" เขาก็นั่งเถียงกัน

วิ่งมากราบหลวงพ่อศรีสวรรค์ที่นครสวรรค์ รอดมาได้เพราะว่าช่วงที่ไปเป็นวันที่ ๑๖ เขายังเล่นสงกรานต์กันทั้งเมืองอยู่เลย กราบหลวงพ่อศรีสวรรค์เสร็จก็วิ่งกลับ พาน้องพลอยกับแม็กซิมไปส่ง สองคนบอกว่าจะเปิดเทอมแล้ว ไม่ได้ไปไหนกับหลวงพ่อแล้ว เกิดมาไม่เคยไปไหว้พระพุทธชินราชเลย คุณแม่เคยไปก็ ๑๗-๑๘ ปีที่แล้ว ลูกยังไม่เกิดเลย"